Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. II SAB/Wr 33/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędziowie Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz - spr. Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant asystent sędziego Malwina Jaworska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 listopada 2012 r. sprawy ze skargi J.S. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę.

Uzasadnienie

W skardze na bezczynność organu skarżąca na wstępie podkreśliła, że złożony przez nią wniosek rozpatrywany jest już od ponad czterech lat, bez wydania decyzji, a przecież uzyskała już korzystny wyrok tut. Sądu w sprawie II SAB/Wr 47/11 oraz postanowienie organu wyższego stopnia uwzględniające zażalenie na bezczynność. W ocenie skarżącej udowodniła ona pozostawienie nieruchomości obejmującej w szczególności tzw. stary dom, tymczasem organ domaga się przedstawienia operatu szacunkowego pomijającego wycenę starego domu oraz uaktualnienia dotychczasowych operatów, od czego uzależnia wydanie decyzji. W obszernym wywodzie skargi skarżąca powtórzyła twierdzenia i tezy dowodowe, uprzednio przytoczone przed organem i domagała się na tej podstawie, aby Sąd ocenił postanowienie organu zobowiązujące skarżącą do uaktualnienia operatów oraz pominięcia w nich wyceny starego domu, za bezzasadne. Jak wynika zatem z treści skargi skarżąca oczekiwała, że Sąd ukierunkuje organ odnośnie prawidłowego jej zdaniem zakresu postępowania dowodowego i sposobu rozstrzygnięcia sprawy.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Organ wskazał, że sprawa przekazana mu została według właściwości w dniu 28 lipca 2008 r. Organ opisał przebieg dotychczasowego postępowania. W szczególności organ bezskutecznie wzywał skarżącą do uzupełnienia dowodów, w ocenie organu niewystarczających, dla wykazania twierdzenia o pozostawieniu w ramach nieruchomości także tzw. starego domu. W tym stanie sprawy organ został zobowiązany przez Sąd wyrokiem z dnia 3 listopada 2011 r. do wydania stosownego orzeczenia w terminie 30 dni od dnia 9 stycznia 2012 r. Stan bezczynności na tym etapie postępowania ustał w wyniku wydania przez organ postanowienia z dnia 22 listopada 2011 r., w którym dokonano pozytywnej oceny spełnienia przez wniosek skarżącej wymogów ustawowych i zawarto wezwanie do przedłożenia dwóch operatów szacunkowych, dla wyceny nieruchomości pozostawionej oraz nieruchomości nabytej w kraju w ramach uprzedniej realizacji prawa do rekompensaty. Skarżąca przedłożyła operaty opracowane w 2008 r., z których operat dotyczący nieruchomości pozostawionej został sporządzony niezgodnie z wytycznymi określonymi w postanowieniu. Organ bezskutecznie wezwał rzeczoznawcę majątkowego do poprawienia operatu szacunkowego. Następnie pismem z dnia 24 sierpnia 2012 r. zobowiązano skarżącą do przedłożenia prawidłowego operatu w terminie 30 dni pod rygorem wydania decyzji. W dniu 1 sierpnia 2012 r. Minister Skarbu Państwa uwzględnił zażalenie skarżącej na bezczynność i wyznaczył organowi dodatkowy termin załatwienia sprawy do 2 miesięcy od dnia otrzymania postanowienia, co nastąpiło w dniu 6 sierpnia 2012 r. Tego samego dnia wpłynęła do organu skarga w nin. sprawie.