Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 listopada 2012 r., sygn. I SA/Wr 783/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Marek Olejnik, Protokolant Katarzyna Wilczek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 listopada 2012 r. sprawy ze skargi A. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania od decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za m-ce od stycznia do grudnia 2005 r. oddala skargę

Uzasadnienie

FUZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej we W. na podstawie art. 228 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. w Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej: O.p.) stwierdził niedopuszczalność odwołania strony - A. W. - od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] r. (nr [...] ) w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2005 r.

Z uzasadnienia kwestionowanego postanowienia wynika, że od wspomnianej decyzji Dyrektora UKS we W., która została przez ten organ skierowana na adres strony i uznana za prawidłowo doręczoną z dniem 12 października 2011 r. w trybie tzw. fikcji doręczenia unormowanej w art. 150 O.p., strona wniosła w dniu 25 stycznia 2012 r. odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia. Oceniając odwołanie złożone wraz z ww. wnioskiem Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że organ I instancji dokonał nieprawidłowego doręczenia decyzji. Pominął bowiem pełnomocnika, którego strona ustanowiła w toku postępowania przed tym organem. Wskazał, że wprawdzie złożony do akt sprawy dokument pełnomocnictwa zawiera pewne nieprawidłowości, to wobec faktu, że złożono go w oryginale do przedmiotowej sprawy oraz mając na uwadze zakres pełnomocnictwa uznać należało, że strona była reprezentowana przez pełnomocnika A. W. (męża strony), a zatem zgodnie z art. 136 O.p.. Podkreślił, że stosownie do art. 145 § 2 O.p. ustanowienie pełnomocnika zobowiązuje organ podatkowy do doręczania temu pełnomocnikowi pism kierowanych do strony, a zatem organ I instancji obowiązany był do doręczenia wydanej w dniu [...]r. (nr [...]) decyzji ustanowionemu w sprawie pełnomocnikowi. Tymczasem organ ten przesłał rzeczoną decyzję na adres strony, co oznacza, że decyzja ta nie została w ogóle doręczona, a zatem nie weszła obrotu prawnego. W tej sytuacji organ odwoławczy uznał, że zaskarżenie nieistniejącej w obrocie prawnym decyzji było niedopuszczalne, gdyż zgodnie z art. 223 § 2 O.p. odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Organ odwoławczy stwierdził również, że skoro na skutek nieprawidłowego doręczenia decyzji organu I instancji, termin do wniesienia odwołania nie rozpoczął biegu, to brak jest podstaw do rozpatrzenia wniosku strony o przywrócenie terminu do złożenia odwołania. Kluczowym było bowiem ustalenie, czy decyzja została prawidłowo doręczona. W związku z powyższym, organ odwoławczy nakazał organowi I instancji doręczenie decyzji ustanowionemu w sprawie pełnomocnikowi, uprzednio umożliwiając mu wypowiedzenie się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego w trybie art. 200 O.p.