Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2016 r., sygn. III SA/Wa 1308/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (sprawozdawca) sędzia WSA Piotr Przybysz, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi M. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku podatnika zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od marca do sierpnia 2012 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego W. decyzją z dnia [...] sierpnia 2014r. zabezpieczył na majątku M. L. (dalej: Skarżący) przed wydaniem decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od marca do sierpnia 2012r., przybliżoną kwotę zobowiązań podatkowych w łącznej wysokości 4.119.283,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi na dzień wydania decyzji w kwocie 1.007.534,00 zł.

W odwołaniu od tej decyzji Skarżący zarzucił naruszenie art. 145 § 1 w związku z art. 212 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. - dalej: O.p.), poprzez niewłaściwe doręczenie zaskarżonej decyzji z pominięciem strony postępowania oraz art. 33 § 1, art. 33 § 2 pkt 2 O.p., poprzez wydanie zaskarżonej decyzji o zabezpieczeniu, w sytuacji, gdy w zaistniałym stanie faktycznym nie było do tego wyraźnych podstaw. W uzasadnieniu odwołania stwierdził, że decyzja została nieprawidłowo doręczona pełnomocnikowi zamiast stronie postępowania, bo pełnomocnik umocowany był jedynie do postępowania kontrolnego. Zdaniem Skarżącego, w związku z nieprawidłowym doręczeniem zaskarżonej decyzji nie weszła ona do obrotu prawnego i nie wywołuje skutków prawnych. Odnosząc się do zasadności wydania zaskarżonej decyzji podniósł, że podjęcie decyzji o zabezpieczeniu przed wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego może być dokonane jedynie wówczas, gdy organ podatkowy dysponuje dowodami, że zobowiązanie może nie zostać wykonane, przy czym decyzja ta musi być oparta na całokształcie okoliczności faktycznych i prawnych świadczących o tym, że w danej sprawie istnieje uzasadniona obawa niewykonania tego zobowiązania. Organ podatkowy powinien więc wskazać ponad wszelką wątpliwość istnienie jednoznacznych przesłanek uzasadniających zastosowanie zabezpieczenia i wskazać w uzasadnieniu decyzji wyraźną przyczynę ustanowienia zabezpieczenia oraz konkretne dowody uzasadniające to zabezpieczenie. Odwołując się do orzecznictwa sądowego Skarżący stwierdził, że powodem wydania decyzji o zabezpieczeniu nie może być tylko sama kwota przewidywanego zobowiązania, lecz należy odnieść tą kwotę do sytuacji finansowej podatnika, która uprawdopodobni nieściągalność zobowiązania w przyszłości. Zatem w świetle przesłanek uzasadniających wydanie decyzji o zabezpieczeniu oczywistym jest, że sama wysokość przybliżonego zobowiązania nie może stanowić przesłanki do wydania decyzji o zabezpieczeniu. W związku z tym okoliczność, iż na chwilę obecną podatnik nie posiada majątku, który pozwalałby na spłatę ewentualnego zobowiązania w przyszłości, nie przesądza o uprawdopodobnieniu wystąpienia ryzyka nieuregulowania określonego w przybliżeniu zobowiązania podatkowego.