Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 listopada 2012 r., sygn. I SA/Wa 1831/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Żmich Sędziowie: WSA Marek Leszczyński (spr.) WSA Tomasz Szmydt Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2012 r. sprawy ze skargi J.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania J. K., utrzymało w mocy decyzję Burmistrza R. z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] odmawiającą przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w kwocie 520 zł, z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad W. K.

Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Pismem z dnia [...] maja 2012 r. J. K. złożył wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad swoją teściową W. K.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] Burmistrz R. orzekł o odmowie przyznania J. K. na jego wniosek świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad W. K.

W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że odmowa przyznania tego świadczenia nastąpiła ze względu na ustalenie, iż wnioskodawca nie spełnia przesłanek określonych w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006 r., Nr 139, poz. 992 ze zm.), wyjaśniając, że wnioskodawca J. K. nie jest spokrewniony z osobą nad którą sprawuje opiekę i nie ciąży na nim obowiązek alimentacyjny w stosunku do niej. Organ jednocześnie wskazał, że mimo, iż W. K. posiada orzeczony na stałe znaczny stopień niepełnosprawności i jest niezdolna do samodzielnej egzystencji, to jest to tylko jedyna z przesłanek, z powodu której świadczenie mogłoby zostać przyznane. Ponadto podniósł, że W. K. jest teściową wnioskodawcy, zatem nie jest z nim spokrewniona w żadnym stopniu. A zatem nie ma on także wobec niej obowiązku alimentacyjnego. W ocenie Burmistrza nie zostały wobec tego spełnione warunki przyznania świadczenia pielęgnacyjnego określone w art. 17 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. Z jego treści (ust. 1 i 1a) wynika, że prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje w pierwszej kolejności osobom najbliższym - matce, ojcu, dzieciom, czyli osobom spokrewnionym w pierwszym stopniu. Dalszym krewnym lub rodzeństwu świadczenie pielęgnacyjne przysługuje tylko w razie, gdy nie ma osób najbliższych - spokrewnionych w pierwszym stopniu albo osoby te nie mogą wypełnić swego obowiązku. Wobec ustalenia faktu, że na J. K. nie ciąży określony w ustawie kodeks rodzinny i opiekuńczy obowiązek alimentacyjny wobec W. K., organ pierwszej instancji uznał za zasadną odmowę przyznania mu świadczenia pielęgnacyjnego.