Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 listopada 2012 r., sygn. I SA/Po 820/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2012 r. sprawy ze skargi A s.c. [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc styczeń 2005 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że decyzja wymieniona w punkcie pierwszym nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w [...] na rzecz skarżącej Spółki kwotę [...],- zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z dnia [...], utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia [...], nr [...], określającą "Y." s.c. G. S. i Z. P. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń 2005 r., zmienioną - w wyniku dokonania wymiaru uzupełniającego - decyzją tego organu z dnia [...], nr [...].

Z uzasadnienia decyzji organów obu instancji wynika, że nie uznano prawa spółki do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury VAT nr [...] z dnia [...] 2005 r. wystawionej przez "X." sp. z o.o. w G. O/M. dotyczącej zakupu paliwa. W toku postępowania ustalono bowiem, że spółka będącą wystawcą faktury w rzeczywistości nie istniała, a jej nazwa służyła M. G. (prezesowi spółki i jedynemu członki jej zarządu) do firmowania osobistej działalności, polegającej na wystawianiu faktur, mających dokumentować m.in. czynności wprowadzania do obrotu paliwa niewiadomego pochodzenia. Zakwestionowano również fakturę VAT wystawioną przez Przedsiębiorstwo Wielobranżowe Z. P., dotyczącą usługi transportowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Po 1456/08, uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]. Sąd stwierdził wówczas, że organy podatkowe nie ustaliły stanu faktycznego sprawy, naruszając tym samym art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej w skrócie: "O.p."). Postępowanie podatkowe - w ocenie Sądu - zostało przeprowadzone z pominięciem materiału dowodowego, tj. zakwestionowanych faktur wystawionych przez spółkę "X.". Faktury te wpłynęły do organu podatkowego dopiero w dniu [...], tj. po wydaniu zaskarżonej decyzji i po wniesieniu skargi. Ponadto Sąd uznał, że dowód z przesłuchania strony został przeprowadzony z naruszeniem art. 199 O.p., bowiem jest on zapisem zeznania pełnomocnika skarżącej spółki. Sąd I instancji stwierdził także, że zachodzi sprzeczność pomiędzy faktem zastosowania § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm. - dalej w skrócie: "rozporządzenie MF z 27 kwietnia 2004 r."), a przyjętym za ustalony stanem faktycznym. W szczególności Sąd zwrócił uwagę, że powołano się na decyzje podatkowe wydane wobec spółki "X.", określające zobowiązania w podatku VAT w kwocie [...] zł, które to decyzje przeczą twierdzeniom organów o nieistnieniu tej spółki. Sąd wskazał, że przy ponownym rozpatrywaniu odwołania organ winien prawidłowo ustalić stan faktyczny, a w dalszej kolejności rozważyć, czy ustalenia te upoważniają do zakwestionowania prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT.