Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27 listopada 2012 r., sygn. II SA/Ol 199/12

Dnia 27 listopada 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Protokolant referent-stażysta Anna Zofia Głażewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2012 roku sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Reszlu z dnia 22 grudnia 2011 r., nr XVII/106/2011 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały Rady Miejskiej w Reszlu z dnia 22 grudnia 2011 r., nr XVII/106/2011 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w gminie Reszel dla farmy elektrowni wiatrowych w obrębach geodezyjnych Wólka Pilecka i Pilec; 2. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Wojewoda pismem opatrzonym datą "[...]" wniósł, na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na uchwałę Nr XVII/106/2011 Rady Miejskiej w Reszlu z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w gminie Reszel dla farmy elektrowni wiatrowych w obrębach geodezyjnych Wólka Pilecka i Pilec żądając stwierdzenia jej nieważności w całości. W uzasadnieniu skargi wskazał m.in., iż z przedstawionej do oceny dokumentacji planistycznej wynika, iż brak jest podstaw do pozytywnego potwierdzenia podstawowej przesłanki decydującej o prawidłowości podjętej przez Radę Miejską w Reszlu przedmiotowej uchwały, to jest zgodności z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Reszel. Niezgodność przedmiotowej uchwały ze studium polega na tym, że tereny oznaczone symbolami 1R/EE i 2R/EE - tereny rolne z dopuszczeniem lokalizacji elektrowni wiatrowych wraz z towarzyszącą infrastrukturą techniczną i komunikacyjną, budynkami obsługi farmy elektrowni wiatrowej oraz stacją transformatorową (GPZ), nie zostały wskazane w studium gminy, jako tereny przeznaczone do pełnienia takiej funkcji. Według ustaleń graficznych studium, teren objęty niniejszym planem, znajduje się w obszarze rolniczej przestrzeni produkcyjnej, prowadzenia działalności gospodarczych rolniczych oraz zalesień. Podniósł, iż bezpośrednie sąsiedztwo z terenami przeznaczonymi w studium do pełnienia funkcji turystyczno - wypoczynkowej i obsługi ruchu turystycznego oraz Obszarem Chronionego Krajobrazu, w myśl zapisów studium w pkt. 4.4 dla wsi Bezławki i Pilec, eliminuje w granicach opracowania niniejszego planu miejscowego realizację elektrowni wiatrowych. W przeciwnym razie ustalona w planie funkcja elektrowni wiatrowych wprost kolidowałaby z sąsiednimi funkcjami, uwarunkowaniami przyrodniczymi i krajobrazowymi oraz kulturowymi. Tym samym Rada Miejska w Reszlu podjęła błędne stanowisko o stwierdzeniu zgodności niniejszego planu miejscowego ze studium gminy. Argumentował, że na rysunku planu nie wyznaczono terenów komunikacyjnych, o których mowa w § 3 ust. 3 uchwały oraz nie określono dokładnej lokalizacji elektrowni wiatrowych (jest jedynie niewiążąca propozycja lokalizacji i to w stosunku do 6 turbin wiatrowych, a w tekście uchwały jest mowa o 7 sztukach). Brak dokładnej lokalizacji elektrowni wiatrowych może doprowadzić do wykroczenia negatywnego oddziaływania elektrowni poza obszar opracowania planu, a tym samym niejako przeniesienia ustaleń (np. w zakresie zakazu zabudowy w jakieś odległości od elektrowni) na tereny, dla których nie opracowywano planu - powyższe stanowi naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dodatkowo wskazał, że ustalenia uchwały np. poprzez zapisy § 3 ust. 1 pkt. 3, 16, 17 oraz ust. 3 mogą spowodować naruszenie zapisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych między innymi ze względu na występowanie na terenie objętym obszarem opracowania planu, gruntów rolnych III klasy bonitacyjnej, które zgodnie z art. 7 ust. 2 wymagają uprzednio zgody ministra rolnictwa na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze. § 3 ust. 1 pkt 16 uchwały narusza art. 15 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym bowiem w uchwale winny zostać określone podstawowe parametry i wskaźniki zabudowy. Uchwała nie wypełnia również dyspozycji art. 55 ust. 3 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, gdyż w analizowanej dokumentacji planistycznej brak jest pisemnego podsumowania zawierającego uzasadnienie wyboru przyjętego dokumentu w odniesieniu do rozpatrywanych rozwiązań alternatywnych, a także informacji, w jaki sposób zostały wzięte pod uwagę i w jakim zakresie zostały uwzględnione np.: ustalenia zawarte w prognozie oddziaływania na środowisko, czy też wyniki postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko, jeżeli zostało przeprowadzone. Ponadto wątpliwości budzi poprawność zapisu § 4 uchwały. Zgodnie bowiem z art. 37 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym roszczenia o opłatę można zgłaszać w terminie 5 lat od dnia, w którym plan miejscowy stał się obowiązujący - w tym zakresie zapis uchwały wykracza poza zakres ustawowego terminu.