Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 listopada 2012 r., sygn. II SA/Ol 1189/12

Dnia 20 listopada 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Protokolant referent-stażysta Anna Zofia Głażewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2012 roku sprawy ze skargi Spółki A na uchwałę Rady Miasta z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

Uchwałą nr "[...]" z dnia 30 maja 2012 r. Rada Miasta O. uchwaliła Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego otoczenia jeziora "S" w O.

Przedmiotową uchwałę Rada Miasta O. podjęła w związku ze stwierdzeniem przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, wyrokiem z dnia 29 września 2011 r., nieważności uchwały nr "[...]" Rady Miasta O. z dnia 11 marca 2011 r. w sprawie uchwalenia Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego otoczenia jeziora "S" w O. - w sprawie ze skargi A. S.A. (dalej też jako "A. S.A.")

Sąd, przyjmując, że skarżąca spółka posiada legitymację skargową w sprawie, stwierdził istotne naruszenia trybu sporządzania projektu planu, uzasadniające stwierdzenie nieważności uchwały, polegające na:

- nieprzedstawieniu do opiniowania projektu planu, a jedynie materiału, stanowiącego wstępną fazę projektu i braku opinii o projekcie planu,

- sporządzeniu prognozy skutków finansowych uchwalenia planu przez osobę, która nie jest rzeczoznawcą majątkowym oraz

- brak pisemnego podsumowania sposobu wykorzystania stanowiska organów współdziałających oraz uwag i wniosków zgłoszonych przez społeczeństwo, zawierającego uzasadnienie wybranych rozwiązań.

Sąd odniósł się również do pozostałych zarzutów skargi, w tym dotyczących uchwalenia planu niezgodnego ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, poprzez dopuszczenie na terenie działek skarżącego nr "[...]" i "[...]" wyłącznie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, pomimo, że w studium dopuszcza się zabudowę wielorodzinną oraz do zarzutu przekroczenia granic władztwa planistycznego.