Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 listopada 2012 r., sygn. II SA/Gd 436/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska, Sędziowie Sędzia WSA Mariola Jaroszewska, Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Maria Flisikowska, po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 14 listopada 2012 r. sprawy ze skargi "A" Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Wojewody z dnia 6 czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 22 lutego 2005 roku, nr [...], wydaną na podstawie art. 37a ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. nr 84, poz. 948 ze. zm.) - dalej w skrócie jako "ustawa", Wojewoda potwierdził, że z dniem 1 czerwca 2003 roku Skarb Państwa stał się z mocy prawa właścicielem nieruchomości położonej w G., obręb [...], oznaczonej jako działka nr [...], dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr [...], natomiast prawo użytkowania wieczystego tej nieruchomości oraz prawo własności torów stacyjnych i bocznicowych (rok budowy - 1870), wybudowanych w ramach linii kolejowej G. - S. (powstałej w latach 1870-1890), z mocy prawa nabyły A Spółka Akcyjna w W. - dalej w skrócie jako "A S.A.".

Wnioskiem z dnia 20 października 2005 roku H. M. wystąpiła do Prezydenta Miasta z wnioskiem o ustalenie odszkodowania za nieruchomość oznaczoną jako działka nr [...].

Decyzją z dnia 5 czerwca 2009 roku, nr [...], Prezydent Miasta, wykonujący zadanie starosty z zakresu administracji rządowej, orzekł o odmowie przyznania odszkodowania za ww. nieruchomość.

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał na treść art. 37a ust. 7 ustawy oraz stwierdził, że przeprowadzone dowody w postaci oględzin przedmiotowej nieruchomości, wypisu z ewidencji środków trwałych oraz wyciągu z księgi inwentarzowej świadczą o tym, że posiadanie działki nr [...] w G. przez A S.A., jak również jej poprzedników prawnych, miało charakter samoistny i nieprzerwany przez okres co najmniej 30 lat poprzedzających datę 31 maja 2003 roku, co stanowi przesłankę wyłączającą możliwość ustalenia wysokości i wypłaty odszkodowania byłym właścicielom. Zdaniem organu, przejęcie działki od początku (to jest jeszcze w XIX wieku) służyło celom komunikacji kolejowej. Fakt ten z całą pewnością nastąpił w czasie poprzedzającym 30-letni okres, o którym mowa w art. 37a ustawy, bowiem wskazuje na to data rozpoczęcia budowy obiektów należących do infrastruktury kolejowej. Oględziny nieruchomości wykazały, ze działka umiejscowiona jest bezpośrednio na trasie kolejowej i stanowi jej integralny składnik, bez którego ruch kolejowy byłby niemożliwy.