Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 października 2012 r., sygn. VII SA/Wa 1040/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Miron (spr.), , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, Sędzia WSA Izabela Ostrowska, Protokolant ref. Hubert Dobrowolski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2012 r. sprawy ze skargi J. S. i J. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2012 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz J. S. i J. S. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Sygnatura akt VII SA/Wa 1040/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, na podstawie art. 157 § 2 i art. 158 § 1 w związku z art. 156 § 1 k.p.a., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2011 r., znak: [...].

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał na następujące ustalenia faktyczne i prawne:

Decyzją z dnia [...] maja 2011 r., [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] grudnia 201O r., nakazującą J. S. i J. S. rozbiórkę samowolnie wykonanych robót budowlanych związanych z rozbudową i nadbudową budynku gospodarczego zlokalizowanego na działce o nr ewid. [...] położonej w miejscowości [...].

J. S. i J. S. wnieśli o stwierdzenie nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2011 r.

Po dokonaniu analizy akt sprawy organ nadzorczy przypomniał, że stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej jest wyjątkiem od określonej w art. 16 § 1 K.p.a. ogólnej zasady stabilności rozstrzygnięć, dlatego też może mieć miejsce tylko w przypadku, gdy w sposób bezsporny ustalono istnienie przyczyny powodującej jej nieważność, określonej w art. 156 § 1 Kpa.