Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 października 2012 r., sygn. I SA/Wa 639/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędziowie: WSA Dorota Apostolidis (spr.) WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant referent-stażysta Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2012 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej na rzecz skarżącej A. S. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej po rozpatrzeniu odwołania Skarbu Państwa -[...] Parku [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2011 r., nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Naczelnika Miasta Z. i Gminy T. z dnia [...] listopada 1977 r., znak [...] w części orzekającej o wywłaszczeniu za odszkodowaniem nieruchomości, obejmującej parcele l. kat. [...], położone w gm. kat. W., odpowiadające działkom ewidencyjnym nr [...] o pow. [...] ha i o pow. [...] ha, położone w obr. W., jedn. ewid. K.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Naczelnik Miasta i Gminy Z. decyzją z dnia [...] listopada 1977 r., znak [...] orzekł m. in. o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości obejmującej parcele l. kat. [...], położone w gm. kat. W., odpowiadające działkom ewidencyjnym nr [...] o pow. [...] ha i o pow. [...] ha, położone w obr. W., jedn. ewid. K.

Wnioskiem z dnia 10 stycznia 2011 r., A. S. zwróciła się do Wojewody [...] o stwierdzenie nieważności wydanego rozstrzygnięcia Naczelnika Miasta i Gminy Z. Wnioskodawczyni zarzuciła decyzji rażące naruszenie prawa to jest art. 3 ust.1, art. 6 ust. 1 i art. 22 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 12 marca 1958 r., o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (DZ. U. nr 17, poz. 70). A. S. wskazała, że [...] Park [...] nie wystąpił do niej o dobrowolne odstąpienie nieruchomości, pomimo, że to ona była właścicielką tej nieruchomości na mocy aktu własności ziemi z dnia [...] września 1977 r., nr [...] wydanego przez Zastępcę Naczelnika Miasta Z. i Gminy T. Wnioskodawczyni podkreśliła, że przedmiotowa nieruchomość nie powinna zostać wywłaszczona, gdyż nie była ona niezbędna na cele użyteczności publicznej, obrony Państwa, wykonywania zadań określonych w zatwierdzonych planach gospodarczych albo planowanej realizacji na ich terenie budownictwa ogólno miejskiego i zorganizowanego budownictwa mieszkaniowego.