Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 października 2012 r., sygn. I SA/Ol 473/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Piskozub, sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Jakub Gosk, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 11 października 2012r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2011r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej Spółki kwotę 5.167zł (słownie: pięć tysięcy sto sześćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]", Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia "[...]" w przedmiocie określenia Spółce A (dalej jako: A), zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2011 r. w wysokości 149.944 zł.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że Spółka w dniu 14 stycznia

2011 r. złożyła deklarację na podatek od nieruchomości za w/w rok, w której wykazała m.in. grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 335 m² i grunty pozostałe - 166.070 m². Według ustaleń organu I instancji, grunty pozostałe obejmowały tereny po zlikwidowanej linii kolejowej nr "[...]". To zaś uzasadniało zakwalifikowanie ich do gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zdaniem Wójta Gminy, nie wystąpiły w sprawie podstawy do zastosowania odnośnie tych gruntów stawki podatku jak dla nieruchomości niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie zaistniała bowiem przesłanka, o której mowa w art. 1a ust 1 pkt. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 95, poz. 613 ze zm., dalej cyt. jako u.p.o.l.), tj. nie stwierdzono aby przedmiot opodatkowania nie mógł być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych. Tym bardziej, gdy według wyjaśnień podatnika, likwidacja linii nie nastąpiła na skutek obiektywnych okoliczności natury technicznej, ale ze względów ekonomicznych.