Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 30 października 2012 r., sygn. III SA/Gd 667/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla Sędziowie: Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) Sędzia WSA Jolanta Sudoł Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Zegan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2012 r. sprawy ze skargi S. K. na uchwałę Rady z dnia 30 sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Rada Gminy uchwałą Nr [...] z dnia 30 sierpnia 2012 r. na podstawie art. 190 ust. 1 pkt 2a, ust. 2 oraz ust. 4 ustawy z dnia 16 lipca 1998r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (t.j. Dz. U. z 2003r. Nr 159, poz. 1547 ze zm.) oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w zw. z art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 5 stycznia 2011r. Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks wyborczy (Dz. U. Nr 21, poz. 113 ze zm.), stwierdziła wygaśnięcie mandatu radnego S. K. wskutek naruszenia ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z prowadzeniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy.

W uzasadnieniu uchwały stwierdzono, że radny S. K. podpisując w dniu 5 lipca 2012 r. umowy dzierżawy działek rolnych stanowiących łąki nadwiślańskie w miejscowości D. i M., należących do mienia komunalnego Gminy, naruszył przepis art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Artykuł ten wyklucza całkowicie możliwość prowadzenia przez radnego działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w której uzyskał on mandat.

S. K. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na powyższą uchwałę wnosząc o stwierdzenie jej nieważności, względnie stwierdzenie, że została ona wydana z naruszeniem prawa.

Wskazał na brak podstaw prawnych dla zastosowania dotychczasowych przepisów, o których mowa w art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 5 stycznia 2011r. - Przepisy wprowadzające ustawę Kodeks wyborczy, tj. przepisu art. 190 ust. 1 pkt 2a, ust. 2 i ust. 4 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, powiatów i sejmików województw, zamiast przepisów ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy. Przepisy tej ostatniej ustawy (art. 383 § 1 pkt 5 i § 2 ) stanowią, że w przypadku naruszenia ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z prowadzeniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy ( o czym mowa w art. 24f ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym) Rada stwierdza wygaśnięcie mandatu w terminie miesiąca od dnia wystąpienia przyczyny wygaśnięcia mandatu. Organ bez podstawy prawnej zastosował przepisy dotychczasowe - art.190 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, które zezwalały na podjęcie takiej uchwały w ciągu trzech miesięcy. Uchwałę wydano z rażącym naruszeniem prawa z uwagi na przekroczenie ustawowego terminu do stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego w przypadku zachodzenia przesłanki, o jakiej mowa w art. 383§1 pkt 5 ustawy Kodeks wyborczy. Termin ten należało liczyć od dnia przeprowadzenia ustnego przetargu na dzierżawę nieruchomości lub najpóźniej od dnia zawarcia umów dzierżawy. Od tego momentu doszłoby do naruszenia zakazu, o którym mowa w art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Skarżący stwierdził także, że podważa zasadność samego zarzutu, jakby dopuścił się naruszenia przedmiotowego ustawowego zakazu.