Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 30 października 2012 r., sygn. II SA/Gd 12/12

Dnia 30 października 2012rr. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Antończyk /spr./ Sędziowie Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Maria Flisikowska po rozpoznaniu w dniu 17 października 2012r. r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi P. K. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 26 listopada 1999r., nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieścia B. 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; 2. zasądza od Rady Miejskiej na rzecz skarżącego P.K. kwotę 300zł (trzysta zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Rada Miejska w Bytowie podjęła w dniu 26 listopada 1999r. uchwałę Nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieścia B. w granicach wyznaczonych przez ulice i tereny działek wymienionych w uchwale. Uchwała ta została wydana na podstawie art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999r., nr 15, poz. 139 ze zm.) oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74 ze zm.).

W dniu 24 października 2011r. do Rady Miejskiej wpłynęło pismo P. K., stanowiące wezwanie do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego podjęciem przez Radę Miejską uchwały dnia 26 listopada 1999r.

Wzywający podał, że jest współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej - działki nr [...] położonej w B. przy ul. S. [...] i zapisy planu dotyczące Śródmieścia B. stanowią podstawę podejmowania działań, według skarżącego, negatywnych dla realizacji jego praw właścicielskich. Wskazano, że zapisy planu umożliwiają realizację rozbudowy nieruchomości znajdujących się przy ul. S. na szkodę skarżącego, co ma wpływ na użytkowanie nieruchomości skarżącego i pogorszenie bezpieczeństwa istniejącej zabudowy. Jako przykład skarżący powołał się rozbudowę kamienicy w bezpośrednim sąsiedztwie na działce nr [...]. Nadto wskazano, że każdy ma prawo do wpływu na zagospodarowanie terenów sąsiednich, jeżeli powoduje to ograniczenie w zagospodarowaniu lub użytkowaniu jego nieruchomości. Skarżący podniósł nadto, że zgodnie z art. 18 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym uchwalając plan należy badać jego zgodność z przepisami Studium. Studium zostało natomiast uchwalone dopiero w dniu 12 czerwca 2002r., tj. po uchwaleniu planu Śródmieścia B. Taka sytuacja powoduje, że wymóg z art. 18 ustawy nie został spełniony, czego konsekwencją jest nieważność uchwały .