Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 23 sierpnia 2012 r., sygn. I SA/Sz 468/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Polańska, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Wojciechowska (spr.),, Sędzia WSA Ewa Wojtysiak, Protokolant Edyta Wójtowicz, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2012 r. sprawy ze skargi R. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 30 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] r. nr

[...]utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z dnia [...] r. nr [...], określającą Rowi Tle zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. według stawki 19% w wysokości [...]zł.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, iż R Tła w 2006 r. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą na własne nazwisko, pod nazwą S N J "A-L" R Tła oraz w ramach spółki cywilnej "H" Sklep - R Tła, K K

z siedzibą w S (udział podatnika w zyskach i stratach spółki wynosił 50%).

W wyniku podjętych czynności kontrolnych oraz przeprowadzonego wobec strony postępowania podatkowego Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego ustalił, że w podatkowej księdze przychodów i rozchodów roku 2006 dotyczącej działalności gospodarczej prowadzonej na własne nazwisko, pod nazwą S N J "A-L", ewidencjonował kwoty przychodów oraz kosztów jego uzyskania niezgodnie ze stanem rzeczywistym. W protokole badania ksiąg z dnia 11 grudnia

2009 r. organ podatkowy uznał, iż przedmiotowa księga jest nierzetelna po stronie przychodów oraz istotnie wadliwa i jako niepozwalająca na prawidłowe ustalenia podstawy opodatkowania nie stanowi dowodu w sprawie oraz jest nierzetelna

w zakresie kosztów uzyskania przychodów, jednakże stanowi w tym zakresie dowód

w sprawie.

Organ podatkowy pierwszej instancji wezwał podatnika do udzielenia wyjaśnień w tym zakresie. Zgodnie z zeznaniami podatnika z 16 marca 2007 r. i z 12 lutego 2008 r. oraz jego wyjaśnieniami złożonymi do protokołu kontroli - m.in. że nie zawierał on pisemnych umów z kursantami, do ewidencji sprzedaży bezrachunkowej wpisy nanosił z pamięci albo z adnotacji na kartach przeprowadzonych zajęć, nie posiadał także dowodów KP za kursy, które wystawiane były sporadycznie na żądanie klienta, w podatkowej księdze przychody ewidencjonował na podstawie dowodów wewnętrznych.