Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 czerwca 2012 r., sygn. I SA/Po 204/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Protokolant st.sekr.sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2012r. sprawy ze skargi M. P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie określenia nieprzekazanej organowi egzekucyjnemu kwoty tytułem należności głównej, odsetek za zwłokę, kosztów egzekucji i upomnienia oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. określił skarżącej M. P. (dalej: skarżąca, strona), jako dłużnikowi zajętej wierzytelności, wysokość nieprzekazanej organowi egzekucyjnemu kwoty w wysokości [...] zł tytułem należności głównej, [...] zł tytułem odsetek za zwłokę liczonych od terminu płatności do dnia [...], [...] zł tytułem kosztów egzekucyjnych oraz [...] zł tytułem kosztów upomnienia. W treści uzasadnienia wskazał, że zawiadomieniem z dnia [...] nr [...] dokonano u skarżącej prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą P.U.H. M. P., zajęcia wierzytelności przysługujących zobowiązanemu P. K. Jak wykazała późniejsza kontrola przeprowadzona przez organ od dnia dokonania zawiadomieniem z dnia [...] zajęcia - skarżąca dokonała wypłaty na rzecz zobowiązanego kwoty w wysokości [...] zł. Skarżąca nie zakwestionowała ustaleń zawartych w protokole kontroli, złożyła jedynie wyjaśnienia, z treści których wynika, że przyczyną nieprzekazania organowi egzekucyjnemu zajętych kwot tytułem wierzytelności przysługujących P. K. był brak doświadczenia w postępowaniu z zajęciami wierzytelności, jak również nieświadomość prawna oraz zapewnienia P. K., że jego zaległości wynikające z zajęcia wierzytelności są egzekwowane przez komornika sądowego.

Nie zgadzając się z postanowieniem, skarżąca wniosła zażalenie żądając jego uchylenia w całości. W uzasadnieniu wskazała, iż nie można stawiać znaku równości między "określeniem wysokości nieprzekazanej kwoty", a odpowiedzialnością dłużnika zajętej wierzytelności. W ocenie skarżącej, w sposób czytelny nie została wskazana podstawa prawna obowiązku wpłaty nieprzekazanej organowi egzekucyjnemu kwoty określonej postanowieniem organu egzekucyjnego. Ponadto, jak zaznaczono, dokonane zawiadomieniem z dnia [...] nr [...] zajęcie wierzytelności nie mogło zostać zrealizowane przez skarżącą, ponieważ przed jego doręczeniem dłużnikowi zajętej wierzytelności, tj. przed [...] wierzytelność już nie istniała. Strona przyznała również, że dopuściła się zaniedbania obowiązku poinformowania organu egzekucyjnego o braku uznania zajętej wierzytelności i niepodania przyczyn odmowy realizacji zajęcia. Niemniej jednak w takim przypadku, w ocenie skarżącej, organ egzekucyjny winien skorzystać z uprawnienia wynikającego z treści art. 168e ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 229, poz.1954 ze zm., dalej: u.p.e.a.) i ewentualnie nałożyć karę pieniężną. W ocenie strony nie było również podstaw do przekazania zajętej wierzytelności organowi egzekucyjnemu z uwagi na wstrzymanie postępowania egzekucyjnego prowadzonego wobec P. K., a o którym to fakcie skarżąca nie została zawiadomiona.