Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 28 czerwca 2012 r., sygn. I SA/Ol 190/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Błesiński, Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod, sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca), Protokolant Sekretarz sądowy Monika Rząp, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 28 czerwca 2012r. sprawy ze skarg spółki A na decyzje Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" z dnia "[...]" nr "[...]" z dnia "[...]" nr "[...]" z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie uznania za nieprawidłowe danych zawartych w zgłoszeniu celnym oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług oddala skargi
Uzasadnienie
Zaskarżonymi czterema decyzjami z dnia 8 i 20 lutego 2012 r. Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołań A Sp. z o.o. z siedzibą w C., utrzymał w mocy decyzje Naczelnika Urzędu Celnego z dnia 31 października oraz 3, 14 i 15 listopada 2011 r. w przedmiocie uznania za nieprawidłowe danych zawartych w zgłoszeniu celnym oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług.
Z przesłanych do kontroli Sądu, wraz ze skargami na powyższe decyzje, akt wynika następujący stan sprawy.
W dniach od 11 do 14 i od 22 do 28 czerwca oraz od 1 do 3 i od 17 do 21 lipca 2011 r. Spółka z o.o. A wprowadziła do składu celnego, importowany z Federacji Rosyjskiej w wagonach, węgiel kamienno - bitumiczny w ilościach wykazanych w złożonych do Urzędu Celnego powiadomieniach w procedurze uproszczonej do procedury składu celnego. Następnie w dniach 19 lipca, 13 sierpnia oraz 19 i 23 września 2011 r. zgłosiła towar do procedury dopuszczenia do obrotu, wskazując, że poszczególne z dokumentów SAD obejmują towar objęty uprzednio procedurą składu celnego. W toku weryfikacji zgłoszeń celnych Naczelnik Urzędu Celnego stwierdził, że wykazana przez Spółkę w powiadomieniach w procedurze uproszczonej do procedury składu celnego oraz w listach przewozowych SMGS masa towaru była wyższa aniżeli wykazana w późniejszych zgłoszeniach celnych. Różnice te w odniesieniu do zgłoszenia celnego z dnia 19 lipca 2011 r. wynosiły 14.200 kg, z dnia 13 sierpnia 2001 r. - 12.000 kg, z dnia 19 września 2011 r. - 18.600 kg i z dnia 23 września 2011 r. - 13.800 kg. Wyjaśniając w toku postępowania przyczynę tych różnic, strona wskazała na powstawanie ubytków naturalnych podczas składowania węgla. Jednakże pomimo wezwania organu, nie przedstawiła protokołów przeważenia wagonów objętych zgłoszeniami celnymi, ani też innych dokumentów, z których wynikałaby wartość faktycznie poniesionych strat na przywiezionym węglu. W piśmie z dnia 29 lipca 2011 r. wskazała natomiast, że decyzję o pomniejszeniu zadeklarowanej w zgłoszeniach celnych wagi towaru podjęła w oparciu o przyjęty według własnego założenia współczynnik w wysokości 0,4 maksymalnej stawki norm ubytków opracowanej w Głównym Instytucie Górnictwa. Uznając, że Spółka nie dysponowała dowodami potwierdzającymi wysokość poniesionych faktycznie ubytków naturalnych, organ I instancji przyjął, że powinna Ona była w zgłoszeniach celnych zadeklarować masę towaru w ilości odpowiadającej masie wykazanej uprzednio w powiadomieniach w procedurze składu celnego. W konsekwencji decyzjami z dnia 31 października oraz 3, 14 i 15 listopada 2011 r. zmienił dane zawarte w poszczególnych zgłoszeniach celnych i określił kwotę podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów, a ponadto zaliczył na poczet tych należności kwoty złożone przez Spółkę tytułem zabezpieczenia.