Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 czerwca 2012 r., sygn. II SA/Ol 60/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]"’ nr "[...]" w przedmiocie warunków zabudowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" "[...]" 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 18 maja 2010 r. Burmistrz Miasta M., na wniosek K.J., ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych na działce nr "[...]".

Wnioskiem z dnia 28 maja 2010 r. "[...]" (dalej jako "Stowarzyszenie") zwróciło się do Burmistrza Miasta M. o dopuszczenie Stowarzyszenia do udziału w postępowaniu

w sprawie ustalenia warunków zabudowy opisanej wyżej działki.

Następnie, Stowarzyszenie wniosło odwołanie, w którym podniosło, że przedmiotowa działka leży w pasie ok. 50 m od linii brzegowej jeziora, na którym obowiązuje wynikający z § 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 163 Wojewody Warmińsko - Mazurskiego z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, zakaz lokalizowania obiektów budowlanych. Wywiodło, że

w sprawie nie została spełniona również przesłanka dobrego sąsiedztwa, zawarta w art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wskazało, że na sąsiednich działkach znajdują się budynki niemieszkalne, nieuzasadnione było więc przeznaczenie działki pod zabudowę mieszkalną. Zarzuciło, że ustalenie powierzchni projektowanej zabudowy każdego z budynków do 260 m², o wysokości 9 m i łącznej długości 50 m, przy szerokości działki w linii brzegowej wynoszącej 55 m, również nie odnosi się do istniejącej zabudowy. W ocenie Stowarzyszenia, tak intensywna zabudowa stanowić będzie dysharmonię w krajobrazie wsi. Stowarzyszenie wniosło jednocześnie