Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 1 czerwca 2012 r., sygn. I SA/Bd 318/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędziowie: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz (spr.) Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Synakiewicz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 01 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi " I." Sp. z o.o. w C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc październik 2006 r. 1. oddala skargę, 2. nakazuje zwrócić z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na rzecz " I." Sp. z o.o. w C. kwotę 38,00 zł (trzydzieści osiem) tytułem zwrotu nadpłaconego wpisu od skargi.

Uzasadnienie

I SA/Bd 318/12

UZASADNIENIE

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w T. decyzją z dnia [...] r. określił skarżącej Spółce za miesiąc październik 2006r. zobowiązanie podatkowe w kwocie [...] zł, nadpłatę w podatku od towarów i usług w wysokości [...] zł oraz na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, kwotę podatku do zapłaty w wysokości [...] zł wynikającą z faktury VAT nr [...] z dnia [...]. Organ I instancji zakwestionował rozliczenie podatku od towarów i usług na podstawie faktur: 1) zakupu nr [...] z dnia [...] r. wystawionej przez niemiecką firmę D. z D.; 2) sprzedaży nr [...] z dnia [...] r. wystawionej przez Spółkę na rzecz E. w części odnoszącej się do maszyny S., a także 3) leasingu maszyny S.

- z uwagi na fakt, że ww. faktury nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem strona złożyła odwołanie. Zaskarżonej decyzji Spółka zarzuciła: 1) naruszenie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT poprzez jego niewłaściwą interpretację, 2) zastosowanie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, pomimo zakazu jego stosowania w świetle art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy Rady Europejskiej (77/388/EEC), 3) naruszenie art. 181 § 1 w zw. z art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zwanej dalej O.p., poprzez dokonanie ustaleń istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy jedynie na podstawie noty uznaniowej rzekomo wystawionej przez Spółkę bez weryfikacji tego dokumentu, pomimo że Spółka zaprzeczała jego istnieniu, 4) naruszenie art. 187 § 1 w zw. z art. 181 O.p. poprzez brak dostatecznego wyjaśnienia stanu faktycznego na skutek odstąpienia od przeprowadzenia dowodu z wizji lokalnej warsztatu Spółki, w którym jak twierdzili A. G. i M. Z., znajdowały się części z demontażu maszyny H., 5) naruszenie art. 187 § 1 O.p. poprzez przyznanie waloru wiarygodności informacji przekazanej przez niemieckie organy podatkowe w zakresie rzekomej sprzedaży maszyny S. do L., w sytuacji gdy w aktach sprawy znajdowały się dokumenty potwierdzające jej dostawę do Spółki, sprzedaż na rzecz E.F.L. S.A. oraz jej leasing, 6) naruszenie art. 187 § 1 O.p., poprzez odstąpienie od przesłuchania świadka A. D., jedynie na podstawie oświadczenia E.F.L. S.A., że nie jest już zatrudniona w tym przedsiębiorstwie, 7) naruszenie przepisu art. 187 § 1 O.p., poprzez brak wystąpienia do niemieckich organów podatkowych o udostępnienie dokumentów potwierdzających sprzedaż maszyny H. do L. oraz noty uznaniowej wystawionej przez Spółkę.