Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 maja 2012 r., sygn. II SA/Wr 112/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Sędziowie: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (spr.) Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Protokolant: Starszy asystent sędziego Katarzyna Grott po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 maja 2012 r. sprawy ze skargi Wojewody D. na uchwałę Rady Miejskiej D. z dnia .... w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru objętego ulicami: .... I. stwierdza nieważność § 9 ust. 8 zaskarżonej uchwały; II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w zakresie wskazanym w pkt. I sentencji niniejszego wyroku; III. zasądza od Rady Miejskiej D. na rzecz strony skarżącej kwotę 240,00 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie

Rada Miejska D. (w dalszej części zwana "stroną") uchwałą z dnia ...., podjętą na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. jedn. z 2001 r. Dz. U. Nr 142 poz. 1591 ze zm., zwanej dalej u.s.g) oraz art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm., zwanej dalej u.p.z.p.) oraz w związku z uchwałą Nr .... Rady Miejskiej D. z dnia .... r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru objętego ulicami: ..... i po stwierdzeniu zgodności z ustaleniami "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego zespołu miast ...." (przyjętego uchwałą .... Rady Miejskiej D. z dnia ....r.), uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru kwartału wyznaczonego ulicami: ..... w granicach określonych na rysunku planu.

Wojewoda D. w złożonej, na podstawie art. 93 ust. 1 u.s.g., skardze wniósł o stwierdzenie nieważności § 9 ust. 8 przedmiotowej uchwały, zarzucając, iż istotnie narusza on art. 15 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 28 u.p.z.p. w zw. z art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. jedn. z 2010 r. Dz. U. Nr 243 poz. 1623 ze zm., dalej w skrócie u.p.b.) i art. 7 Konstytucji oraz § 118 w zw. z § 143 Załącznika do Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U Nr 100, poz. 98 ze zm., zwanym dalej załącznikiem do rozporządzenia). Uzasadniając skargę organ nadzoru wskazał, że w § 9 ust. 1 ww. uchwały strona określiła, że plan obejmuje zespół urbanistyczny - kwartał zabudowy śródmiejskiej, w części z architekturą o charakterze willi miejskiej na działce z zielenią, o wartościach kulturowych i historycznych z przełomu XIX i XX wieku, dla którego ustala się ochronę zabytków w obszarach, oznaczonych na rys. planu - 3 MU i 4 MU, a w kwestionowanym § 9 ust. 8 przedmiotowej uchwały wskazała, że wszelkie zamierzenia, działania remontowe i inwestycyjne dotyczące obiektów zabytkowych wymienionych w ust. 1 wymagają uzgodnienia z właściwym urzędem ochrony zabytków, w zakresie ochrony określonym niniejszą uchwałą.