Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 maja 2012 r., sygn. I SA/Wr 140/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Anetta Chołuj, Sędziowie: Sędzia WSA - Dagmara Dominik-Ogińska, Sędzia WSA - Katarzyna Borońska (sprawozdawca), Protokolant: Marek Sosnowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2012 r. przy udziale - sprawy ze skargi A. K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie: podatku od towarów i usług. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A. K. (dalej: "wnioskodawca/strona/skarżący") jest indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego z dnia [...]r., nr [...]

, dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego po otrzymaniu decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego stwierdzającej nadpłatę w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Skarżący, działając jako przedsiębiorca, w dniu 12 grudnia 2007 r. nabył na podstawie aktu notarialnego na własność dwie działki gruntu w udziale wynoszącym po 1/8 w każdej. Od powyższej czynności notariusz pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych, powołując jako podstawę prawną przepisy art. 1, 6 i 7 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 ze zm.), mimo złożonego przez dotychczasowego właściciela działki (zbywcę) w akcie notarialnym oświadczenia, zgodnie z którym działki posiadały charakter usługowo-produkcyjny, przy czym pierwsza z działek była niezabudowana, natomiast druga działka z rozpoczętą budową. Zarówno skarżący jak i zbywca nieruchomości, podpisując i wykonując umowę sprzedaży byli czynnymi podatnikami VAT. Ze względu na brak podstaw do zastosowania zwolnienia z VAT wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 zwanej dalej "ustawą o VAT", w brzmieniu obowiązującym na dzień sprzedaży nieruchomości), czynność sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem powołanej umowy podlegała opodatkowaniu VAT wg stawki 22%. Taki stan rzeczy potwierdził Naczelnik Urzędu Skarbowego, do którego skarżący wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej "PCC"). Naczelnik Urzędu Skarbowego przeprowadził postępowanie w zakresie zaistnienia przesłanek do stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych. W wyniku przeprowadzonego postępowania o stwierdzenie nadpłaty, badając zasadność jej powstania, po weryfikacji stanu faktycznego sprawy i zebraniu materiału dowodowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał decyzję, w której uznał podstawę powstania nadpłaty i określi jej wysokość. Podstawę nadpłaty stanowiła okoliczność istnienia obowiązku podatkowego w VAT po stronie zbywcy nieruchomości. Ostatecznie nadpłata została zwrócona na konto skarżącego, tym samym zostało potwierdzone, że skarżący, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z tytułu wykorzystywania nabytych nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W obliczu przedstawionego stanu faktycznego i odpowiadającego mu stanu prawnego, zbywca obowiązany jest do opodatkowania VAT czynności dostawy wskazanych nieruchomości, a co się z tym wiąże, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, do wystawienia faktur VAT potwierdzających dokonanie sprzedaży. Mimo takiego stanu rzeczy, zbywca odmawia wystawienia faktur VAT. Skarżący przypuszcza, że konsekwencją powyższego będzie to, że organy podatkowe dokonają wszczęcia postępowania podatkowego wobec zbywcy nieruchomości i wydadzą w obu instancjach decyzje potwierdzające powstanie obowiązku podatkowego w VAT z tytułu dostawy nieruchomości. Zbywca zaskarży decyzje do sądów administracyjnych obu instancji. Sądy wydadzą wyroki oddalające skargi. W następstwie uprawomocnienia się wyroku NSA, nastąpi ostateczne potwierdzenie przysługującego skarżącemu uprawnienia do odliczenia VAT naliczonego od transakcji zbycia nieruchomości. Zbywca nieruchomości po otrzymaniu orzeczeń sądów obu instancji potwierdzających obowiązek zapłaty VAT od transakcji zbycia rzeczonych nieruchomości, nadal uchylać będzie się od wystawienia i doręczenia skarżącemu faktur VAT. Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 26 września 2011 r. skarżący wskazał, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje jedynie czynności opodatkowane VAT.