Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 maja 2012 r., sygn. III SA/Po 315/12

Dnia 15 maja 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Koś (spr.) Sędziowie WSA Mirella Ławniczak WSA Szymon Widłak Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Piotrowska - Żyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2012 roku przy udziale sprawy ze skargi Spółki A w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 21 października 2011r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Spółka A z siedzibą w W. wnioskiem z dnia 29 września 2009 r. zwróciła się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego o stwierdzenie nieważności decyzji nr [...] z dnia 19 grudnia 2008 r., którą Kolegium utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy nr [...] z dnia 16 października 2008 r. w sprawie określenia spółce A z siedzibą w W. wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2008 rok. Powołując się na art. 248 § 1 oraz art. 248 § 2 pkt 2) w związku z art. 247 § 1 pkt 3) Ordynacji podatkowej oraz art. 21 § 3 w związku z art. 207 § 2 powołanej ustawy i art. 6 ust. 9 pkt 1) i art. 2 ust. 1 pkt 2) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, Spółka podniosła, że w 2008 r. złożyła dwie deklaracje na podatek od nieruchomości: w jednej wykazano wyłącznie budki telefoniczne, w drugiej - pozostałe nieruchomości i obiekty budowlane. Zdaniem Spółki zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości powinno obejmować wszystkie stanowiące własność podatnika nieruchomości i obiekty budowlane, znajdujące się na terenie jednej gminy. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, wymienioną wyżej decyzją, utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy, która nie obejmowała budek telefonicznych, co zdaniem wnioskodawcy, rażąco narusza art. 6 ust. 9 pkt 1) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz art. 21 § 3 w zw. z art. 207 § 2 Ordynacji podatkowej.