Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 24 maja 2012 r., sygn. IV SAB/Po 20/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Popowska Sędziowie WSA Maciej Dybowski WSA Donata Starosta (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2012 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. w [...] na przewlekłość postępowania Starosty [...] w przedmiocie pozwolenia na wykonanie obiektu małej architektury oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt IV SA/Po 998/11 oddalił skargę [...] Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w [...] na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] września 2011 roku w przedmiocie nałożenia obowiązku uzyskania pozwolenia na wykonanie obiektu małej architektury. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wydając powyższy wyrok uznał ,że Wojewoda słusznie utrzymał w mocy decyzję Starosty z dnia [...] sierpnia 2011 roku opartą na podstawie art.30 ust.7 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku -Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 roku nr 243,poz.1623,z późn zm.) nakładającą obowiązek uzyskania pozwolenia na wykonanie przedmiotowego obiektu, uzasadniając to tym, że jego realizacja może wprowadzić ograniczenie lub uciążliwość dla terenów sąsiednich.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu swego wyroku podkreślił , że miejsce, w którym Skarżąca zamierza posadowić obiekt małej architektury, jest "miejscem publicznym" w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 4 p.b. Już ze szkicu załączonego przez Spółkę do zgłoszenia jasno wynikało, iż planowany obiekt ma zostać posadowiony w centralnym punkcie pasa ulicy [...], która - co nie jest w sprawie kwestionowane - ma status drogi publicznej (drogi gminnej). Nie ulega zaś wątpliwości, iż droga publiczna jest "miejscem publicznym" w przywołanym wyżej znaczeniu (por. J. Dessoulavy-Śliwiński [w:] Prawo budowlane. Komentarz, pod. red. Z. Niewiadomskiego, Warszawa 2009, s. 373). Tego, że przez działkę nr 134/1 biegnie faktycznie fragment ulicy [...] nie kwestionuje nawet Skarżąca. Jej zastrzeżenia sprowadzają się bowiem w istocie do tego, iż ów rzeczywisty przebieg ("skierowanie ruchu na działkę nr 134/1") jest nieprawidłowy, gdyż nie odpowiada temu, wynikającemu z odnośnej dokumentacji, według której droga ta winna biec przez działkę nr 179 omijając działkę nr 134/1.