Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2012 r., sygn. III SA/Wa 2152/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędzia WSA Marek Kraus, Protokolant referent stażysta Marika Krawczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi S. z siedzibą w Szwecji na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie niezwróconej części kwoty zwrotu podatku od towarów i usług oraz odsetek z tytułu nieterminowego zwrotu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2007 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz S. z siedzibą w Szwecji kwotę 757 zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Skarżąca - S. w Szwecji, 30 czerwca 2008 r. złożyła wniosek o zwrot podatku od towarów i usług w kwocie 6.219.748,71 zł za okres od stycznia do grudnia 2007 r.

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. decyzją z [...] października 2009 r. orzekł o zwrocie na rzecz Skarżącej podatku od towarów i usług okres od stycznia do grudnia 2007 r. w kwocie 6.218.602 zł.

Skarżąca złożyła wniosek z 18 grudnia 2009 r. o naliczenie i wypłatę odsetek od nieterminowego zwrotu podatku od towarów i usług za lata 2002 - 2007. W zakresie 2007r. domagała się wypłaty kwoty 505.621,26 zł tytułem zwrotu nadpłat powiększonych o narosłe oprocentowanie odsetek oraz kwoty 43.471,74 zł tytułem dotychczas niezwróconej części oprocentowania. Jej zdaniem, z uwagi na dokonanie zwrotu podatku z uchybieniem terminu określonego w § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 2001r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz.U. Nr 67, poz. 690) kwoty zwrotu winny być powiększone o należne oprocentowanie w wysokości równej odsetkom za zwłokę od zaległości podatkowych. Skarżąca powołała się na art. 78 § 1 Ordynacji podatkowej.