Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2012 r., sygn. III SA/Wa 1635/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Sędziowie Sędzia WSA Beata Sobocha, Sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Protokolant ref. staż. Katarzyna Smaga, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi W. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty i marzec 2008 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz W. W. kwotę 10.656 zł (słownie: dziesięć tysięcy sześćset pięćdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] lutego 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] określił W.W. (dalej "Skarżący"), prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą W., kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za okres styczeń - luty 2008 r., kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za marzec 2008 r., a także kwotę do zwrotu na rachunek bankowy podatnika za ten miesiąc.

Z uzasadnienia decyzji wynika, że u Skarżącego przeprowadzono czynności kontrolne w zakresie prawidłowości rozliczeń w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do marca 2008 r. Organ kontrolny poddał analizie faktury wystawione przez P., faktury dotyczące modułów hotelowych, dostawy desek, a nadto szereg innych faktur. W wyniku tej analizy przyjęto, że Skarżący, świadcząc usługi modernizacji i rekonstrukcji modułów hotelowych na rzecz firmy N. z siedzibą w O., wystawiał faktury podając jako podstawę prawną art. 83 ust. 1 pkt 24 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W okresie od stycznia do marca 2008 r. Skarżący otrzymał od firmy N. szereg zaliczek, udokumentowanych fakturami. Organ stwierdził, iż w momencie otrzymania zaliczek przez Skarżącego nie zostały spełnione unormowania zawarte w art. 83 ust. 9 i 10 ustawy. Skarżący nie miał więc prawa do zastosowania stawki VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 83 ust.1 pkt 24 i ust. 9 ustawy. W konsekwencji zaliczka otrzymana na poczet wykonania usługi powinna podlegać opodatkowaniu stawką krajową VAT, tj. 22%.