Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 kwietnia 2012 r., sygn. I SA/Ol 126/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Piskozub, sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca), Protokolant pomocnik sekretarza Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2012r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Gminy z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie szczegółowych zasad i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłaty należności pieniężnych Gminy raz jej jednostek organizacyjnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa oraz wskazania organów lub osób do tego uprawnionych I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Gminy na rzecz Wojewody kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

W dniu "[...]" . Rada Miejska w T. działając na podstawie art.18 ust.2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142 poz.1591 ze zm.) w związku z art.59 ust.1 - 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U Nr 157, poz. 1240 ze zm.) podjęła uchwałę Nr "[...]"w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłaty należności pieniężnych Gminy T.oraz jej jednostek organizacyjnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa oraz wskazania organów lub osób do tego uprawnionych. Uchwała ta została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia "[...]"r. (Dz. Urz. Nr 183, poz. 2708) i weszła w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia.

Pismem z dnia "[...]"r. Wojewoda wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na opisaną uchwałę, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, iż w art.59 ust.2 ustawy o finansach publicznych nie pozostawia się organowi stanowiącemu żadnej dowolności w zakresie tworzenia prawa miejscowego w tym przedmiocie. W ramach upoważnienia ustawowego organ stanowiący gminy ma zatem obowiązek wydać przepisy normujące materię nim objętą.