Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. II SA/Gd 886/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi P. W. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 27 września 2011 r., nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji w sprawie przyznania uprawnień kombatanckich uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 16 sierpnia 2011 r., nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 16 sierpnia 2011 r., nr [[...]], wydaną na podstawie art. 155 w zw. z art. 154 § 2 k.p.a. oraz art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a)-c), art. 4 ust. 2, art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tj. Dz.U. z 2002 r., Nr 42, poz. 371 ze zm. - dalej jako ustawa), Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił P. W. zmiany decyzji własnej z dnia 19 stycznia 2001 r. przyznającej mu uprawnienia kombatanckie z tytułu określonego w art. 2 pkt 7 ustawy.

W uzasadnieniu organ podniósł, że strona wystąpiła z wnioskiem o rozszerzenie uprawnień kombatanckich w oparciu o art. 4 ust. 2 ustawy, wskazując na treść tego przepisu, jak również na treść art. 8 ust. 2 lit. b ustawy. Decyzją z dnia 27 lipca 2010 r. Prezes Instytutu Pamięci Narodowej (dalej w skrócie jako IPN) odmówił potwierdzenia, że strona jako dziecko została odebrana rodzicom w celu przymusowego wynarodowienia. Wobec powyższego nie było podstaw do przyznania stronie uprawnień kombatanckich w oparciu o art. 4 ust. 2 ustawy. Brak jest również jakichkolwiek dowodów potwierdzających osadzenie strony w miejscach odosobnienia, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. a)-c) ustawy.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00