Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 marca 2012 r., sygn. II SA/Wr 4/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Julia Szczygielska (spr.) Sędzia NSA Halina Kremis Sędzia WSA Anna Siedlecka Protokolant Małgorzata Boaro po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 marca 2012 r. sprawy ze skargi I. sp. z o.o. z/s w R. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę elektrowni wiatrowej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu decyzją z dnia [...]r., Nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. , po rozpatrzeniu odwołania I. Sp.z o.o. z siedziba w R. od decyzji Starosty J. z dnia [...]r., Nr [...] odmawiającej zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę zamierzenia budowlanego pod nazwą: "Budowa elektrowni wiatrowej o wysokości wieży H=80m, łopat, fundamentu, drogi dojazdowej oraz placów montażowych na nieruchomości o nr ewid.165/9 w miejscowości S., w gminie M., Wojewoda D. uchylił w/w decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podkreślono, że wprawdzie organ I instancji stwierdził, że inwestycja jest zgodna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania terenu, decyzją o ustaleniu środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia oraz spełnia wymogi stawiane przez przepisy prawa budowlanego, to jednak uznał na podstawie dokonanej analizy dokumentacji projektowej, że dla przedmiotowej inwestycji konieczne jest przeprowadzenie oceny jej oddziaływania na środowisko, w tym na obszar Natura 2000, i w konsekwencji odmówił wydania pozwolenia na budowę przedmiotowej elektrowni wiatrowej na opisanej wyżej działce..

Odwołanie od tej decyzji złożyła I. Spółka z o.o., zarzucając naruszenie art. 35 Prawa budowlanego poprzez jego niezastosowanie. Odwołująca się wskazała, że zgodnie z tym przepisem organ ma obowiązek sprawdzić jedynie zgodność przyjętych w projekcie rozwiązań z ustalonymi wcześniej w decyzji środowiskowej warunkami, łącznie z dopuszczalnością, przez prawo miejscowe, realizacji danego zamierzenia na określonym terenie. W konsekwencji, w ocenie Spółki, zgodność projektowanej inwestycji, w szczególności z wiążącą w sprawie decyzją środowiskową zobowiązuje organ stosownie do ust. 4 art. 35 do udzielenia pozwolenia na budowę. Ponadto Spółka podnosiła, że opinia D. Zespołu Parków Krajobrazowych na której oparł się organ pierwszej instancji nie jest wymagana przepisami "ustaw środowiskowych" ani przepisami prawa budowlanego. W ocenie Spółki uzależnianie wydania decyzji od tego rodzaju opinii jest nieuzasadnione.