Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2012 r., sygn. II SA/Wa 2422/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Sędziowie WSA Adam Lipiński (spr.), Anna Mierzejewska, Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2012 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego: - oddala skargę

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji rozkazem personalnym z dnia [...] sierpnia 2007 r., działając na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 43, poz. 277 ze zm.), zwolnił A. J. ze służby w Policji z dniem 30 września 2007 r. Rozkazowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 108 § 1 Kpa. W uzasadnieniu rozkazu wskazano na fakt wystąpienia w dniu [...] czerwca 2007 r. przełożonego policjanta z wnioskiem o zwolnienie z uwagi na osiągnięcie przez funkcjonariusza ponad 30 letniej wysługi emerytalnej i na fakt poinformowania policjanta o zamiarze zwolnienia go ze służby na trzy miesiące przed zwolnieniem, zgodnie z § 21 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 września 2002 r. w sprawie szczególnych praw i obowiązków oraz przebiegu służby policjantów (Dz. U. Nr 151, poz. 1261). Nadanie rozkazowi rygoru natychmiastowej wykonalności organ uzasadnił interesem społecznym, tożsamym z interesem służby. Rozkaz ten został doręczony w dniu 10 sierpnia 2007 r. i stał się ostateczny.

A. J. wnioskiem z dnia 9 maja 2011 r. wniósł o stwierdzenie nieważności powyższego rozkazu personalnego na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 Kpa. We wniosku, jak i w późniejszych pismach (w tym we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy) wskazywał na podjęcie rozkazu z rażącym naruszeniem prawa. Decyzji o zwolnieniu ze służby zarzucił brak wymaganego uzasadnienia, zgodnie z treścią art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 Kpa. W ocenie wnioskodawcy rozkaz personalny jest sprzeczny z Dyrektywą Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz. U. UE. L. 2000.303, z dnia 2 grudnia 2000 r. s. 16; Dz. Urz. UE Polskie Wydanie Specjalne rozdz. 5, tom 4, s. 79, wydanej na podstawie art. 13 TWE). Wskazał także na treść uchwały Sądu Najwyższego podjętej w składzie 7 sędziów z dnia 21 stycznia 2009 r. sygn. akt II PZP 13/08, stwierdzającej, iż osiągnięcie wieku emerytalnego i nabycie prawa do emerytury nie może stanowić wyłącznej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę.