Wyrok WSA w Opolu z dnia 29 marca 2012 r., sygn. II SA/Op 10/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 marca 2012 r. sprawy ze skargi F. G. na czynność Starosty Opolskiego z dnia 9 listopada 2011 r., nr [...] w przedmiocie opłaty za kartę pojazdu 1) uchyla zaskarżoną czynność, 2) zasądza od Starosty Opolskiego na rzecz skarżącego F. G. kwotę 100 (sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest zwrot kwoty 425 zł, stanowiącej część opłaty za kartę pojazdu, uiszczonej przez F. G. w wysokości 500 zł w związku z rejestracją samochodu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...].

Wniesienie skargi poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu:

Pismem z dnia 7 listopada 2011 r. F. G., wystąpił do Starosty Opolskiego z żądaniem zwrotu części opłaty pobranej w wysokości 500 zł za wydanie karty pojazdu dla samochodu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...]. W piśmie tym wskazał, że kwota do zwrotu z tytułu pobrania zawyżonej opłaty za wydanie karty pojazdu wynosi 425 zł. Uzasadniając swoje żądanie powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. akt U 6/04, podnosząc, że zgodnie z tym wyrokiem opłata z tytułu wydania karty pojazdu przekraczająca kwotę 75 zł jest nienależna, jako sprzeczna z Prawem o ruchu drogowym i Konstytucją. Ponadto wskazał na sprzeczność regulacji § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu z art. 90 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który znajduje bezpośrednie zastosowanie. Powołując się na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 grudnia 2007 r. w sprawie C-134/07 dowodził, że sporna opłata jest objęta zakazem z art. 90 akapit pierwszy TWE, a regulację tę należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ona opłacie, takiej jak ta przewidziana w § 1 ust. 1 w/w rozporządzenia.