Wyrok WSA w Opolu z dnia 27 marca 2012 r., sygn. II SA/Op 11/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 marca 2012 r. sprawy ze skargi F. G. i I. G. na czynność Starosty Opolskiego z dnia 9 listopada 2011 r., nr [...] dotyczącą pojazdu o numerze rejestracyjnym [...] w przedmiocie opłaty za kartę pojazdu 1) uchyla zaskarżoną czynność w części odmowy zwrotu pobranej opłaty za kartę pojazdu dla samochodu [...] o numerze rejestracyjnym [...] , 2) zasądza od Starosty Opolskiego solidarnie na rzecz F. G. i I. G. kwotę 100 (sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest zwrot kwoty 425 zł, stanowiącej część opłaty za kartę pojazdu, uiszczonej przez F. G. i I. G. w wysokości 500 zł w związku z rejestracją samochodu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...].

Wniesienie skargi poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu:

Pismem z dnia 7 listopada 2011 r. F. G. i I. G., wystąpili do Starosty Opolskiego z żądaniem zwrotu części opłaty pobranej w wysokości 500 zł za wydanie karty pojazdu dla samochodu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...]. W piśmie tym wskazali, że kwota do zwrotu z tytułu pobrania zawyżonej opłaty za wydanie karty pojazdu wynosi 425 zł. Uzasadniając swoje żądanie powołali się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. akt U 6/04, podnosząc, że zgodnie z tym wyrokiem opłata z tytułu wydania karty pojazdu przekraczająca kwotę 75 zł jest nienależna, jako sprzeczna z Prawem o ruchu drogowym i Konstytucją. Ponadto wskazali na sprzeczność regulacji § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu z art. 90 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który znajduje bezpośrednie zastosowanie. Powołując się na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 grudnia 2007 r. w sprawie C-134/07 dowodzili, że sporna opłata jest objęta zakazem z art. 90 akapit pierwszy TWE, a regulację tę należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ona opłacie, takiej jak ta przewidziana w § 1 ust. 1 w/w rozporządzenia.