Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 marca 2012 r., sygn. II SA/Łd 51/12

Dnia 7 marca 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.) Protokolant asystent sędziego Beata Czyżewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2012 roku sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nienależnie pobranego zasiłku pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz skarżącej M. K. kwotę 257 (dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania; 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], na podstawie art. 104 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego z dnia 14 czerwca 1960 r. (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 98 poz. 1071 ze zm.) oraz art. 16, art. 30 ust. 1, ust. 2 pkt. 1, ust. 6, ust. 7, ust. 8 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.) Prezydent Miasta Ł. orzekł o uznaniu za nienależnie pobrany przez M. K. zasiłek pielęgnacyjny za okres od 1 listopada 2006 r. do 31 sierpnia 2011 r. w kwocie po 153 zł miesięcznie, o zwrocie nienależnie pobranego zasiłku pielęgnacyjnego za wskazany okres w kwocie 8.874,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami w kwocie 2.719,43 zł., łącznie - 11.593,43 zł.

Od decyzji z dnia [...] odwołanie złożyła M. K., wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzuciła błąd w powołanej podstawie prawnej zaskarżonej decyzji poprzez wskazanie jako podstawy art. 16 ustawy o świadczeniach rodzinnych w miejsce art. 16 ust. 6 tejże ustawy oraz naruszenie art. 30 ust. 2 i art. 30 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez przyjęcie, iż w przedmiotowej sprawie można mówić o nienależnie pobranym świadczeniu. Odwołująca się zarzuciła ponadto, że nie została pouczona o braku prawa do pobierania świadczeń w związku z wystąpieniem zmian, mających wpływ na prawo do zasiłku pielęgnacyjnego, bowiem organ nie wskazał jakiego rodzaju okoliczności mają wpływ na brak prawa do pobierania zasiłku pielęgnacyjnego. Podniosła, że jest osobą schorowaną, cierpiącą na zaawansowaną chorobę wieńcową, jaskrę oraz cukrzycę typu II i ma orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności. W jej ocenie treść pouczenia powinna być dostosowana do możliwości adresata, jego stanu zdrowia, w tym możliwości widzenia i zapamiętywania. Jak stwierdziła, organ przyznał jej zasiłek pielęgnacyjny na okres od 1 września 2006 r. bezterminowo w sytuacji, gdy w dacie wydawania decyzji miał wiedzę, iż zasiłek pielęgnacyjny zgodnie z obowiązującymi przepisami może być przyznany na okres od 1 września 2006 roku do 31 października 2006 roku, ponieważ odwołująca się osiągnie wiek 75 lat (zostanie spełniona przesłanka przewidziana w art. 75 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS). Stwierdziła w związku z tym, że nie jest osobą, która nienależnie pobrała świadczenie i nie powinna być zobowiązana do jego zwrotu. Odwołująca się zakwestionowała też zaistnienie jakiejkolwiek przesłanki z art. 30 ust 2 pkt 1-4 ustawy o świadczeniach rodzinnych. W odwołaniu zarzuciła też brak wskazania przez organ podstawy prawnej decyzji w zakresie podstawy potrącenia, egzekucji, czy podstawy wyliczenia odsetek oraz brak wskazania, od jakich dat naliczone zostały odsetki za poszczególne okresy, co uniemożliwia kontrolę prawidłowości w zakresie wysokości naliczonych odsetek. Dodatkowo wskazała, że organ naruszył art. 61 § 4 K.p.a. poprzez niezawiadomienie jej o wszczęciu postępowania, co uniemożliwiło jej wzięcie aktywnego udziału w czynnościach, składaniu wniosków dowodowych, a tym samym należytą ochronę praw.