Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. I SA/Wa 663/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Sędziowie: WSA Agnieszka Miernik (spr.) WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz Protokolant referent Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2012 r. sprawy ze skarg K. B., A. W. i K. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia dekretowego oddala skargi.

Uzasadnienie

Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Ministerstwa Budownictwa z dnia [...] marca 1950 r. nr [...] oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia administracyjnego Prezydenta W. z dnia [...] lipca 1949 r. nr [...] odmawiającego J. G. przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości położonej w W. przy ul. [...], ozn. nr hip. [...].

Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Prezydent W., po rozpatrzeniu wniosku następcy prawnego byłego właściciela nieruchomości - L. G., orzeczeniem administracyjnym z dnia [...] lipca 1949 r., działając na podstawie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279), powoływany dalej jako "dekret", odmówił przyznania prawa własności czasowej do przedmiotowego gruntu i stwierdził, że wszystkie budynki znajdujące się na tym gruncie przeszły na własność Gminy W. W uzasadnieniu wskazał, że nieruchomość zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona została na cele użyteczności publicznej o zabudowie biurowej. Ministerstwo Budownictwa decyzją z dnia [...] marca 1950 r. zatwierdziło powyższe orzeczenie.

Wnioskiem z dnia 16 marca 2001 r. następcy prawni byłych właścicieli nieruchomości - S. G., Y. C. i V. M. wystąpili do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] marca 1950 r. i orzeczenia administracyjnego z dnia [...] lipca 1949 r.