Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 7 lutego 2012 r., sygn. II SA/Rz 1012/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk /spr./ Sędziowie NSA Stanisław Śliwa WSA Ewa Partyka Protokolant st. sekr. sąd Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 lutego 2012 r. sprawy ze skargi S. W. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Starosty Powiatu [...] z dnia [...] maja 2011 r. nr [...]; II. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego na rzecz skarżącej S. W. kwotę 457 zł /słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (dalej WSA) wyrokiem z dnia 25 października 2010r. sygn. akt II SA/Rz 601/10 po rozpoznaniu skargi S.W. uchylił decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] kwietnia 2010r. i poprzedzającą ją decyzję Starosty Powiatu R. z dnia [...] lutego 2010r. nr [...] w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazując na naruszenia procedury w tym niezachowanie obowiązujących terminów uznał, że pismo skarżącej z dnia [...] października 2009r. podlega rozpoznaniu w trybie art. 24 a ust. 12 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, czyli jako wniosek o zmianę danych w ewidencji gruntów. Sąd stwierdził, że rozpoznawany przez sąd powszechny spór graniczny dotyczy wyłącznie granicy działki nr 531 z działkami 532/6 i 532/7. Z akt administracyjnych sprawy nie wynika natomiast, by istniał spór graniczny pomiędzy działką nr 531 na odcinku graniczącym z działką nr 532/4. W ocenie Sądu, o ile w ogóle można mówić o sporze o granice w niniejszej sprawie, został zainicjowany w czasie modernizacji ewidencji gruntów i budynków, kiedy po okazaniu "nowego" przebiegu właścicielka działki nr 532/4 wyraziła zgodę na zaproponowany przebieg granicy, a S.W. temu się sprzeciwiła. Sąd uznał, że organy naruszyły § 82 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. nr 38, poz. 454) zwane dalej rozporządzeniem z 2001r., gdyż nie udzieliły skarżącej odpowiedzi na podstawie jakich dokumentów wykazały przebieg granicy w zmodernizowanym operacie. Sąd wskazał na treść § 36 ww. rozporządzenia i podkreślił, że organy ewidencyjne nie mogą we własnym zakresie dokonywać ustaleń dotyczących danych zawartych w dokumentach będących podstawą wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków, gdyż kompetencje tych organów sprowadzają się do rejestracji dokumentu i naniesienia wynikających z niego zmian. Zasadniczą wadą zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji jest brak określenia, kiedy i na podstawie, jakich dokumentów uległ zmianie przebieg granicy w stosunku do stanu sprzed modernizacji. W ponownym postępowaniu rzeczą organu będzie rzetelne ustalenie stanu faktycznego na podstawie istniejących dokumentów, w tym także powołanych przez skarżącą i weryfikacja na tej podstawie wniosku S.W.