Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 lutego 2012 r., sygn. II SA/Po 1222/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant St. sekretarz sądowy Katarzyna Sierszeńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2012 r. sprawy ze skargi J. A. na postanowienie Okręgowego Inspektora Pracy w P. z dnia [...] 2011 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania; I. uchyla zaskarżone postanowienie, II. zasądza od Okręgowego Inspektora Pracy w P. na rzecz skarżącego kwotę [...],- zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, III. określa, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] 2011 r. nr [...] Okręgowy Inspektor Pracy w P. stwierdził niedopuszczalność odwołania J. A. od decyzji inspektora pracy z dnia [...] 2011 r. nr [...] o odmowie nakazania wpisania odwołującego się do ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. Nr 237, poz. 1656 - dalej: ustawa o emeryturach pomostowych).

Powyższe orzeczenia wydano w następującym stanie faktycznym.

Decyzją z dnia [...] 2011 r., działając na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 1 i art. 11a ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 89, poz. 589, z zm. - dalej: ustawa o Państwowej Inspekcji Pracy) odmówił nakazania umieszczenia J. A. w ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Wyjaśnił, że dnia 4 maja 2011 r. skarżący wniósł o umieszczenie go we wskazanej ewidencji. Inspektor stwierdził jednak, że nie jest uzasadnione kwalifikowanie pracy dyżurnego inżyniera ruchu jako pracy o szczególnym charakterze w oparciu o wskazania wynikające z załącznika 2 pkt. 13 ustawy o emeryturach pomostowych. W myśl zawartych tam warunków, za prace takie uznaje się czynności sterowania, wykonywane przez osoby zatrudnione na instalacjach mogących stwarzać zagrożenie wystąpienia poważnej awarii przemysłowej ze skutkami dla bezpieczeństwa publicznego. Powyższe odnosi się do procesów technologicznych realizowanych z udziałem substancji niebezpiecznych w zakładach zaliczanych do kategorii dużego ryzyka (ZDR) lub zwiększonego (ZZR) ryzyka wystąpienia poważnej awarii, w rozumieniu Prawa ochrony środowiska, a Elektrownia A. nie zalicza się do takich zakładów. Zdaniem inspektora pracy nie było również podstaw do zakwalifikowania pracy wykonywanej na stanowisku dyżurnego inżyniera ruchu do pracy o szczególnym charakterze wymienionej w pkt 14 lub pkt 16 Załącznika nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.