Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. III SA/Po 1009/11
Dnia 29 lutego 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Sokołowska ( spr.) Sędziowie WSA Barbara Koś WSA Małgorzata Górecka Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Skrocka - Nerka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lutego 2012 roku przy udziale sprawy ze skargi A. M. i J. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia r. nr w przedmiocie ustalenia podatku od spadków i darowizn oddala skargę
Uzasadnienie
Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 17 czerwca 2011 r. ustalił na podstawie art. 2, art. 4 ust. 1 pkt. 5, art. 5, art. 6 ust. 4, art. 7 ust. 1, art. 8, art. 9 ust. 1 pkt. 1 i ust. 2, art. 14 i art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. Nr 142 z 2004r., poz. 1514 ze zm.) oraz art. 207 i art. 21 § 1 pkt. 2 Ordynacji podatkowej solidarnie A i J zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn w kwocie 42.364 zł.
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, iż w toku prowadzonych czynności sprawdzających w sprawie ustalenia wysokości przychodów A nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za rok 2005 strona powołała się na fakt sfinansowania przez jej męża J wydatków związanych z zakupem przez nią w roku 2005 do majątku odrębnego dwóch nieruchomości za łączną kwotę 231.094,00 zł. W małżeństwie panuje rozdzielność majątkowa na podstawie umowy zawartej przed ślubem. Kwota otrzymana przez A od męża była w istocie darowizną, albowiem nastąpiło przysporzenie majątkowe na jej rzecz kosztem darczyńcy (art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego). Ponieważ darowizna miała miejsce w 2005 r., ale strona powołała się na nią w dniu 2 marca 2011 r. od tej daty zaczął biec na nowo termin przedawnienia prawa do wydania decyzji ustalającej podatek. Dalej organ wyjaśnił, że obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na obdarowanej i darczyńcy na podstawie art. 5 ustawy od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym w dacie nabycia, tj. przed nowelizacją z dnia 1 stycznia 2007 r. Podatek obliczono od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku według sankcyjnej stawki 20 %, gdyż obowiązek podatkowy powstał wskutek powołania się podatnika przed organem w toku czynności sprawdzających, a należny podatek nie został uiszczony wcześniej.