Wyrok WSA w Krakowie z dnia 8 lutego 2012 r., sygn. I SA/Kr 1999/11

Sygn. akt I SA/Kr 1999/11 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 8 lutego 2012r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędziowie: WSA Piotr Głowacki, WSA Inga Gołowska (spr.), Protokolant: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2012r., sprawy ze skargi M.B., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 28 wrzesień 2011r. Nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 rok, - s k a r g ę o d d a l a -

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektora Izby Skarbowej z 28 września 2011r. nr [...], wydaną w oparciu o art. 233§1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. nr 8 poz.60 ze zm. dalej-O.p.), utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z 21 czerwca 2011r. [...] w sprawie określenia M.B. wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005r. w kwocie 1.395.433,00 zł.

Decyzja ta zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ustalił, że M.B. ujawnił w zeznaniu o wysokości osiąganego dochodu PIT-36 wyłącznie dochody z tytułu wynagrodzenia ze stosunku pracy oraz najmu lokali, podczas gdy w rzeczywistości osiągnął także dochody z niezarejestrowanej działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży nieruchomości mieszkalnych. Dochody te nie zostały ujawnione w deklaracji, gdyż zdaniem podatnika, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy z 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm. dalej-u.p.d.o.f.) były one zwolnione od podatku dochodowego. Podatnik składał do właściwego urzędu skarbowego informacje stosownie do art. 28 ust. 2a u.p.d.o.f. zawiadamiając urząd skarbowy o przeznaczeniu uzyskanych ze sprzedaży środków na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.o.f. przedstawiając rozliczenie kwot uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości oraz wydatkowanych na nabycie innych nieruchomości. Z poczynionych przez organ I instancji ustaleń wynikało, że M.B. w 2005r. dokonał łącznie 45 transakcji sprzedaży oraz 16 transakcji zakupu nieruchomości. Zarówno w latach poprzedzających kontrolowany okres jak i w latach następujących podatnik przeprowadził wiele podobnych transakcji (w latach 2002-2005 dokonał 161 transakcji sprzedaży oraz 58 transakcji zakupu). Zauważono też, że część nieruchomości była odsprzedawana w niedługim czasie od ich zakupu. W nabytych nieruchomościach w większości przypadków doprowadzono do wyodrębnienia lokali mieszkalnych, które następnie odsprzedawano z zyskiem. Lokale te były niekiedy przed sprzedażą poddawane remontom. Organ I instancji wymienił zawarte przez podatnika transakcje i ustalił wielkość przychodów i kosztów uzyskania przychodów tytułem sprzedaży poszczególnych nieruchomości w 2005r. Obliczono, że łączny przychód z powyższego źródła wyniósł w badanym okresie 3.952.511,83 zł, zaś koszty uzyskania tego przychodu wyniosły 890.686,65 zł. Ponadto ustalono, że M.B. świadczył usługi najmu łącznie 348 lokali mieszkalnych i użytkowych, a uzyskany dochód opodatkował na zasadach ogólnych, traktując go jako źródło uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. W zeznaniu rocznym wykazał dochód z tej działalności w wysokości 28.162,67 zł. Zdaniem organu I instancji, najem prowadzony był w celu osiągnięcia zysku, w sposób zorganizowany i ciągły. Usługi najmu prowadzone były w 348 lokalach, w 49 nieruchomościach. Taka skala przedsięwzięcia pozwala w opinii organu przypisać mu cechy działalności gospodarczej. Dochody z tytułu najmu, prowadzonego w ramach działalności gospodarczej podlegają natomiast opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla przychodów z tego źródła, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. a nie, jak błędnie zadeklarował podatnik, z art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. Organ podniósł, że zgodnie z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Biorąc pod uwagę tę regulację wskazano, że za przychód uzyskiwany przez podatnika należy uznać przychód należny, wynikający z umów najmu, decyzji administracyjnych itp., a nie tylko kwoty faktycznie otrzymane.