Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. II SA/Gl 869/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lutego 2012 r. sprawy ze skargi Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miasta Rydułtowy z dnia 28 stycznia 2011 r. nr V/31/2011 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadnienie

Rada Miasta Rydułtowy działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z

2001 r., Nr 142, poz. 1591 z późn zm.), zwanej dalej u.s.g., oraz na podstawie art. 20 ust. 1, art. 27 i art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), zwanej dalej u.p.z.p., podjęła w dniu 28 stycznia 2011 r. uchwałę Nr V/31/2011 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Rydułtowy obejmującego obszar oznaczony symbolem MP/16. Uchwała ta została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa Śląskiego Nr 77, poz. 1389 z dnia 28 stycznia 2011 r.

Skargę na powyższą uchwałę wniósł Wojewoda Śląski w trybie art. 93 ust. 1 u.s.g., domagając się stwierdzenia jej nieważności w całości, jako sprzecznej z art. 15 ust. 2 pkt 10 i art. 3 ust. 1 u.p.z.p.

W pierwszym rzędzie organ nadzoru zarzucił, że w części tekstowej zaskarżonej uchwały pominięto ustalenie parametrów dróg. Wskazał, że w § 5 uchwały określono jedynie zasady rozbudowy i modernizacji układu komunikacji, co nie spełnia wymogów ustawy. Organ nadzoru powołał się przy tym na § 4 pkt 9 lit. a) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164, poz. 1587), zwanego dalej rozporządzeniem, z którego wynika obowiązek określenia w planie miejscowym również parametrów dróg i innych szlaków komunikacyjnych. Sprzeczność planu z prawem w tym zakresie stanowi w ocenie organu przesłankę do stwierdzenia nieważności tego planu w całości.