Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 stycznia 2012 r., sygn. II SA/Wa 1870/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak Sędziowie WSA Jacek Fronczyk (spr.) Waldemar Śledzik Protokolant specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi R. C. na decyzję Dowódcy [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania równoważnika pieniężnego w zamian za bezpłatne wyżywienie oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] września 2010 r. nr [...] Dowódca Jednostki Wojskowej nr [...] w L., działając na podstawie art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 73 ust. 1 pkt 8 i art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t. j.: Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 ze zm.) w związku z § 24 pkt 6 i § 25 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 maja 2004 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 140, poz. 1479 ze zm.) i § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 lutego 2004 r. w sprawie określenia wysokości równoważnika pieniężnego w zamian za wyżywienie przysługujące żołnierzom zawodowym i kandydatom na żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 43, poz. 396 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku, odmówił R. C. przyznania równoważnika pieniężnego w zamian za bezpłatne wyżywienie.

Decyzja ta stała się przedmiotem odwołania R. C. do Dowódcy [...], który decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...], stosując art. 138 § 2 kpa i art. 8 ust. 1 ww. ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. W motywach decyzji organ odwoławczy wskazał, że we wniosku z dnia [...] maja 2010 r. strona żądała wypłaty równoważnika pieniężnego w zamian za bezpłatne wyżywienie od dnia [...] kwietnia 2008 r., tymczasem organ I instancji w swym rozstrzygnięciu przyjął okres od dnia [...] listopada 2007 r. do dnia [...] lipca 2010 r., a zatem niezgodnie z wnioskiem, co oznacza, że zakres rozpoznania sprawy nie jest tożsamy z zakresem żądania.