Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2008-04-12 do 2010-10-19
Wersja archiwalna od 2008-04-12 do 2010-10-19
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 25 maja 2004 r.
w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2008 r., Nr 53, poz. 313) Pokaż wszystkie zmiany
Na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie reguluje:
1) przypadki, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa;
2) szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu żołnierzy zawodowych do pełnienia służby poza granicami państwa, a także odwoływania do kraju z tej służby;
3) warunki pełnienia przez żołnierzy zawodowych służby poza granicami państwa, w tym zakres podległości organom, o których mowa w art. 24 ust. 4 ustawy;
4) warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym wyznaczonym lub skierowanym do pełnienia służby poza granicami państwa oraz świadczeń przysługujących żołnierzom w związku z wyznaczeniem ich lub skierowaniem do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa;
5) szczegółowe uprawnienia i obowiązki żołnierzy wyznaczonych lub skierowanych do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju.
§ 2.[Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203).
§ 3.[Wyznaczenie żołnierza zawodowego do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa] 1. Wyznaczenie żołnierza zawodowego, zwanego dalej „żołnierzem", do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:
1) polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
a) organizacjach międzynarodowych,
b) międzynarodowych strukturach wojskowych;
2) bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
3) [1] w ataszatach obrony w przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej;
4) przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.
2. Stanowiska służbowe, o których mowa w ust. 1, ujmuje się w etatach „Wykazy stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa", zwanych dalej „Wykazami", prowadzonych oddzielnie dla stanowisk służbowych, o których mowa w ust. 1.
3. Świadczenia określone w rozporządzeniu są wypłacane ze środków budżetowych dysponenta właściwego ze względu na podległość jednostki organizacyjnej, w której żołnierz pełni służbę poza granicami państwa.
3a. Żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, wyznaczonemu do służby na stanowisku służbowym w ataszacie obrony, świadczenia są wypłacane z części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.
4. Do żołnierza pełniącego służbę poza granicami państwa na stanowisku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem żołnierza pełniącego służbę na stanowisku służbowym w ataszacie obrony, stosuje się przepisy dotyczące świadczeń określonych w art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403 oraz z 2004 r. Nr 273, poz. 2703), przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej. Do żołnierza tego nie mają zastosowania postanowienia § 13–21 i 23.
§ 4.[Skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa] 1. Skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:
1) składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117) albo
2) w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych, albo
3) jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
2. [2] W czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa w przypadkach, o których mowa w ust. 1, żołnierz pozostaje na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym lub w rezerwie kadrowej.
§ 5.[Decyzja i indywidualny lub zbiorowy rozkaz] 1. Wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w drodze decyzji.
2. [3] Skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w drodze indywidualnego lub zbiorowego rozkazu.
3. [4] (uchylony).
4. [5] (uchylony).
§ 6.[Orzeczenie lekarskie, uzgodnienie z ministrem właściwym do spraw zagranicznych] 1. Wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje po uzyskaniu orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań zdrowotnych do pełnienia tej służby.
2. Wyznaczenie żołnierza do pełnienia służby w polskim przedstawicielstwie wojskowym przy organizacji międzynarodowej lub przy międzynarodowej strukturze wojskowej, na stanowisku w jednostce organizacyjnej podległej ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mającej siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej albo bezpośrednio w strukturze organizacji międzynarodowej, następuje po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych.
§ 7.[Dostęp do informacji niejawnych - poświadczenie bezpieczeństwa] W przypadku gdy służba będzie się wiązać z dostępem do informacji uznanych za niejawne przez państwo, w którym działa polskie przedstawicielstwo, lub przez organizację międzynarodową, przy której takie przedstawicielstwo działa, a z tym państwem lub z taką organizacją została zawarta umowa o wzajemnej ochronie informacji niejawnych, kandydat jest obowiązany uzyskać poświadczenie bezpieczeństwa, zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych.
§ 8.[Podległość służbowa] 1. W czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa żołnierz podlega Szefowi Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. [6] Żołnierze zajmujący stanowiska służbowe, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 oraz § 4 ust. 1 pkt 3, podlegają Ministrowi Obrony Narodowej za pośrednictwem dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw organizacji współpracy międzynarodowej.
3. Podczas wykonywania zadań służbowych żołnierz, o którym mowa w § 4 ust. 1, w zależności od miejsca pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, podlega również przełożonemu kierującemu działalnością misji organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych.
4. Żołnierz wyznaczony do pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowisku w placówce zagranicznej podlega także kierownikowi tej placówki, w zakresie określonym przepisami ustawy, o której mowa w § 3 ust. 4, i przepisami wydanymi na jej podstawie.
5. Podczas wykonywania zadań służbowych żołnierz podlega również:
1) polskiemu przedstawicielowi wojskowemu – w przypadku pełnienia służby na stanowisku w polskim przedstawicielstwie wojskowym przy organizacji międzynarodowej lub przy międzynarodowej strukturze wojskowej, przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych;
2) przełożonym określonym przez organizację międzynarodową lub międzynarodową strukturę wojskową - w przypadku pełnienia służby na stanowisku bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych, a w sprawach narodowych - starszemu oficerowi narodowemu;
3) przełożonemu określonemu przez właściwy organ sił zbrojnych albo innych struktur obronnych państwa obcego - przy którego siłach lub strukturach żołnierz pełni służbę wojskową.
§ 9.[Uchylenie decyzji i rozkazu] 1. Organ, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lub 3 ustawy, uchyla decyzję o wyznaczeniu lub skierowaniu żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju albo rozkaz o skierowaniu żołnierza do pełnienia tej służby przed dniem wyjazdu z kraju, w razie braku zgody na jego przyjęcie przez państwo lub organizację międzynarodową, a także w razie zmiany orzeczenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, lub poświadczenia bezpieczeństwa, o którym mowa w § 7.
2. Decyzję, o której mowa w § 5 ust. 1, oraz rozkaz, o którym mowa w § 5 ust. 2, mogą być uchylone przez organ, który wydał tę decyzję lub rozkaz, przed dniem wyjazdu z kraju: [7]
1) w przypadku prawomocnego ukarania żołnierza za przewinienie dyscyplinarne albo wszczęcia postępowania karnego przeciwko żołnierzowi o przestępstwo lub postępowania w sprawie o wykroczenie, albo też zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych;
2) na wniosek żołnierza;
3) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „Siłami Zbrojnymi".
§ 10.[Odwołanie żołnierza do kraju] 1. [8] Organ, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lub 3 ustawy, odwołuje żołnierza do kraju:
1) na wniosek organu państwa, przy którego siłach zbrojnych albo przy którego innych strukturach obronnych żołnierz pełni służbę wojskową lub w którym działa misja organizacji międzynarodowej, albo na terytorium którego ma siedzibę polskie przedstawicielstwo wojskowe, albo na wniosek organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej struktury wojskowej, przy której działa przedstawicielstwo, albo też na wniosek organu państwa, na którego terytorium mają one swoją siedzibę, a także na wniosek dowódcy sił międzynarodowych;
2) na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych w stosunku do żołnierza wyznaczonego do pełnienia służby w polskim przedstawicielstwie wojskowym lub na stanowisku w placówce zagranicznej albo bezpośrednio w strukturze organizacji międzynarodowej;
3) w razie zmiany orzeczenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, lub poświadczenia bezpieczeństwa, o którym mowa w § 7.
2. [9] Żołnierz może być odwołany do kraju w każdym czasie przez organ, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lub 3 ustawy, w przypadku:
1) niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania;
2) prawomocnego ukarania żołnierza za przewinienie dyscyplinarne albo wszczęcia przeciwko żołnierzowi postępowania karnego o przestępstwo lub postępowania w sprawie o wykroczenie albo też zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych oraz w razie uprawdopodobnionego podejrzenia popełnienia czynu, który jest zabroniony pod groźbą kary według prawa państwa pobytu;
3) wniosku żołnierza albo dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę poza granicami państwa, lub przełożonego, o którym mowa w § 8 ust. 5, albo dyrektora, o którym mowa w § 8 ust. 2, w przypadku żołnierza pełniącego służbę poza granicami państwa;
4) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych.
3. Żołnierz może być w każdym czasie odwołany do kraju również w razie niewykonywania zadań służbowych przez czas dłuższy niż 15 dni.
§ 11.[Ubiór] 1. Podczas pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, żołnierz występuje w ubiorze właściwym dla konkretnego przypadku użycia jednostki wojskowej lub indywidualnego wystąpienia służbowego.
2. Ubiór, o którym mowa w ust. 1, może składać się z części umundurowania żołnierzy Sił Zbrojnych i z części ustalonej przez państwo pobytu, organizację międzynarodową lub organy sił wielonarodowych.
§ 12.[Prawo przebywania w miejscu pełnienia służby wraz z małżonkiem i dziećmi] Żołnierz wyznaczony do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa ma prawo przebywać w miejscu pełnienia służby wraz z małżonkiem i dziećmi, zwanymi dalej „członkami rodziny".
§ 13.[Zakwaterowanie, równoważnik pieniężny] 1. Żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby poza granicami państwa zapewnia nieodpłatne zakwaterowanie w lokalu mieszkalnym w państwie pełnienia służby wraz z niezbędnym umeblowaniem i wyposażeniem, odpowiednio do zajmowanego stanowiska i liczby przenoszących się z nim członków rodziny, a także z uwzględnieniem norm, o których mowa w ust. 6. W przypadku braku możliwości zapewnienia lokalu mieszkalnego żołnierzowi przysługuje równoważnik pieniężny na wynajęcie lokalu mieszkalnego.
2. Wysokość równoważnika, o którym mowa w ust. 1, na kolejny rok kalendarzowy ogłasza corocznie Minister Obrony Narodowej, odrębnie dla państwa i miejscowości, w których żołnierze pełnią służbę.
3. Równoważnik, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie przeciętnych kosztów najmu lokalu nieumeblowanego i bez wyposażenia, o którym mowa w ust. 1, w trzecim kwartale roku poprzedniego.
4. Żołnierzowi, któremu przyznano równoważnik, o którym mowa w ust. 1, szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą przydziela nieodpłatnie niezbędne umeblowanie i wyposażenie, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. W przypadku braku umeblowania i wyposażenia, o którym mowa w ust. 4, szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą państwa wypłaca żołnierzowi ryczałt w wysokości 15% równoważnika, o którym mowa w ust. 1.
6. Normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego, o którym mowa w ust. 1, wynosi:
1) dla żołnierza – do 75 m2;
2) dla żołnierza z 1 lub 2 członkami rodziny – do 90 m2;
3) dla żołnierza z więcej niż 2 członkami rodziny – dodatkowo do 20 m2 dla każdego następnego członka rodziny.
7. Do normatywnej powierzchni użytkowej nie wlicza się pomieszczeń reprezentacyjnych związanych z pełnioną funkcją.
8. W przypadku gdy żołnierzowi został przydzielony, na jego pisemny wniosek lub za jego zgodą, lokal mieszkalny o ponadnormatywnej powierzchni użytkowej, żołnierz zwraca jednostce organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą różnicę za powierzchnię najmowanego lokalu, większą niż powierzchnia, o której mowa w ust. 6.
9. W przypadku gdy szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą dysponuje wolnym lokalem mieszkalnym o powierzchni przekraczającej normatywy określone w ust. 6 lub jest to uzasadnione ekonomicznie, może on przydzielić nieodpłatnie żołnierzowi ten lokal, niezależnie od ograniczeń, o których mowa w ust. 6.
10. [10] Żołnierzowi pełniącemu zawodową służbę wojskową poza granicami państwa na stanowisku służbowym szefa polskiego przedstawicielstwa wojskowego, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, o stopniu etatowym nie niższym niż generał brygady (kontradmirał) oraz attaché obrony, przysługuje prawo do dodatkowej powierzchni na cele reprezentacyjne o łącznej powierzchni do 50 m2. W przypadkach uzasadnionych ważnym interesem państwa, zwyczajem międzynarodowym lub zakresem wykonywanych zadań Minister Obrony Narodowej może, na wniosek Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego lub dyrektora, o którym mowa w § 8 ust. 2, przyznać dodatkową powierzchnię na cele reprezentacyjne żołnierzowi pełniącemu służbę w innym stopniu etatowym lub na innym stanowisku służbowym.
11. Żołnierz niezwłocznie powiadamia szefa (dyrektora, dowódcę, komendanta) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą o wszelkich zmianach mających wpływ na zakres uprawnień, o których mowa w ust. 1 i 6. Przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio.
12. Koszty zawarcia umowy najmu oraz zastrzeżonego w umowie najmu lokalu mieszkalnego, wynajętego na potrzeby żołnierza przez organ, o którym mowa w ust. 1, zabezpieczenia finansowego dla wynajmującego są opłacane z budżetu jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą.
13. Przyjęcie i zwrot przez żołnierza przydzielonego lokalu mieszkalnego, wraz z umeblowaniem i wyposażeniem, następuje na podstawie protokołu przekazania.
14. Od dnia przyjęcia lokalu mieszkalnego żołnierz ponosi odpowiedzialność za szkody wynikłe z niewłaściwego użytkowania lokalu oraz jego umeblowania i wyposażenia na podstawie umowy o indywidualnej odpowiedzialności majątkowej za powierzone mienie.
15. Żołnierz wyznaczony do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa jest uprawniony do otrzymania ryczałtu na pokrycie kosztów następujących świadczeń:
1) ogrzewania, klimatyzacji i wentylacji lokalu mieszkalnego;
2) zaopatrzenia w zimną i ciepłą wodę;
3) oświetlenia korytarzy, klatek schodowych oraz utrzymania urządzeń, pomieszczeń i otoczenia budynków, przeznaczonych do wspólnego użytkowania lokatorów, zbiorczych anten telewizyjnych i abonamentu telewizji kablowej znajdującej się w budynku mieszkalnym, korzystania z wind, wywozu śmieci, a także innych świadczeń i opłat wynikających z miejscowych warunków i zwyczajów – jeżeli jest obowiązany do ich ponoszenia;
4) ubezpieczenia lokali mieszkalnych w zakresie wynikającym z zawartej umowy najmu.
16. Ryczałt na pokrycie kosztów świadczeń ustala się na podstawie przeciętnych kosztów świadczeń, wymienionych w ust. 15, za okres 12 miesięcy poprzedzających zakończenie trzeciego kwartału. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
17. W celu pokrycia kosztów instalacji telefonu w lokalu mieszkalnym lub zakupu telefonu komórkowego oraz kosztów związanych z ich utrzymaniem, żołnierzom wypłaca się ryczałt w wysokości 30 euro miesięcznie lub równowartość tej kwoty w walucie stawki bazowej przyjętej do ustalenia wysokości należności zagranicznej. Uprawnienie to nie przysługuje żołnierzowi, któremu przydzielono służbowy telefon komórkowy lub zainstalowano telefon służbowy w lokalu mieszkalnym.
18. Żołnierz zawiadamia pisemnie szefa (dyrektora, dowódcę, komendanta) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą, którzy członkowie rodziny i od kiedy będą stale z nim przebywali w miejscu pełnienia służby, nie później niż na miesiąc przed przyjazdem członków rodziny.
19. Uwzględnienie normatywnej powierzchni lokalu mieszkalnego na członków rodziny, o których mowa w ust. 18, jest uwarunkowane ich przeniesieniem się w terminie nie późniejszym niż miesiąc od dnia deklarowanego w zawiadomieniu. Przybycie członków rodziny potwierdza szef polskiego przedstawicielstwa wojskowego, szef polskiego zespołu łącznikowego, starszy oficer narodowy lub kierownik jednostki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej w sprawach ataszatów obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych Rzeczypospolitej Polskiej, w stosunku do żołnierzy pełniących służbę w ataszatach obrony, na podstawie zaświadczenia z lokalnego biura meldunkowego lub oświadczenia żołnierza. Przepisy ust. 8 i 11 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio.
20. Szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki finansującej pełnienie służby za granicą, na pisemny wniosek żołnierza, któremu wypłaca się równoważnik, udziela zaliczki na opłacenie zabezpieczenia finansowego dla wynajmującego. Zaliczka podlega zwrotowi w dwunastu ratach miesięcznych z należności zagranicznej żołnierza, począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym ją wypłacono. Zaliczkę należy rozliczyć nie później niż do ostatniej wypłaty należności zagranicznej z tytułu pełnienia służby poza granicami państwa.
21. Do wniosku, o którym mowa w ust. 20, dołącza się umowę najmu lokalu mieszkalnego.
§ 14.[Zwrot opłat za naukę dzieci] 1. [11] Żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje zwrot opłat za naukę dzieci w szkole typu podstawowego, gimnazjalnego i średniego, z wyjątkiem studiów wyższych, wskazanej przez szefa (dyrektora, dowódcę, komendanta) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą w uzgodnieniu z Szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego lub dyrektorem, o którym mowa w § 8 ust. 2.
2. Szkołę, o której mowa w ust. 1, wyznacza się, uwzględniając potrzebę zapewniania warunków nauczania porównywalnych z warunkami nauczania w kraju i w miarę możliwości porównywalnych z warunkami nauczania dzieci żołnierzy państw sojuszniczych oraz z uwzględnieniem wysokości opłat za naukę.
3. Zwrot opłat, o których mowa w ust. 1, następuje na pisemny, udokumentowany wniosek żołnierza. Zwrot opłat nie obejmuje wydatków na podręczniki i przybory szkolne, składki ubezpieczeniowe, odzież szkolną, wyżywienie i indywidualne dojazdy do szkoły, a także opłat za zajęcia ponadobowiązkowe i wycieczki oraz opłat za ponadobowiązkowe językowe kursy dokształcające, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. W przypadku skierowania przez żołnierza dziecka do bezpłatnej szkoły publicznej lub innej szkoły, za uczęszczanie do której jednostka organizacyjna finansująca pełnienie służby za granicą nie ponosi żadnych kosztów, żołnierzowi przysługuje zwrot udokumentowanych kosztów nauki języka, będącego podstawowym językiem nauczania w tej szkole, do wysokości 3 000 euro, poniesionych na każde dziecko do ukończenia nauki w szkole na poziomie kształcenia odpowiadającego szkole polskiej, w której realizuje się obowiązek szkolny lub nauki. Warunkiem otrzymania zwrotu kosztów jest uczęszczanie przez dziecko do szkoły co najmniej przez rok nauki.
5. W przypadku skierowania przez żołnierza dziecka do szkoły innej niż szkoła, o której mowa w ust. 1, żołnierzowi przysługuje zwrot kosztów nauki dziecka do wysokości kosztów nauki w szkole, o której mowa w ust. 1.
6. W przypadku gdy odległość z miejscowości pełnienia służby do szkoły, o której mowa w ust. 1, lub szkoły polskiej określonej w przepisach o organizowaniu kształcenia dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą, wspomaganiu nauczania historii, geografii i języka polskiego wśród Polonii oraz zakresie świadczeń przysługujących nauczycielom polskim skierowanym w tym celu do pracy za granicą przekracza 20 km, szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą może pokryć koszty zorganizowanych grupowych dojazdów dzieci do tej szkoły.
7. Żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą pokrywa, na pisemny, udokumentowany wniosek żołnierza, na warunkach określonych dla zagranicznych podróży służbowych w przepisach w sprawie należności żołnierzy za podróże i przeniesienia służbowe, koszty przejazdu jego dziecka do kraju i z powrotem, w celu złożenia egzaminu maturalnego, pod warunkiem że wyjazd ten nie może się odbyć w ramach przejazdu do kraju, o którym mowa w § 20 ust. 1.
§ 15.[Zwrot kosztów leczenia w państwie, w którym żołnierz pełni służbę, oraz kosztów leczenia przebywających z nim członków rodziny] 1. Żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą, na pisemny, udokumentowany wniosek żołnierza, zwraca niezbędne koszty leczenia w państwie, w którym żołnierz pełni służbę, oraz koszty leczenia przebywających z nim członków rodziny, złożony nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia wystawienia rachunku za to leczenie.
2. Zwrotowi, o którym mowa w ust. 1, w wysokości nieprzekraczającej równowartości 1 000 euro, podlegają udokumentowane koszty porodów i leczenia w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym oraz porad i badań lekarskich albo zabiegów leczniczych i diagnostycznych z tym związanych, z wyjątkiem kosztów pobytu i leczenia w sanatoriach i placówkach lecznictwa uzdrowiskowego oraz porad i zabiegów z zakresu kosmetyki – w 100%.
3. Zwrotowi, o którym mowa w ust. 1, w wysokości nieprzekraczającej równowartości 200 euro łącznie w ciągu miesiąca kalendarzowego, podlegają udokumentowane koszty:
1) badań dodatkowych zleconych przez lekarza, a zwłaszcza analiz laboratoryjnych, badań rentgenowskich i USG – w 100%;
2) rehabilitacji zaleconej przez lekarza, w tym fizykoterapii, fizjoterapii, kinezyterapii, gimnastyki korekcyjnej u dzieci i młodzieży do 18 roku życia – w 50%;
3) leczenia cukrzycy – w 100%;
4) leczenia stomatologicznego, zachowawczego i profilaktycznego – w 50%;
5) chirurgii stomatologicznej, ekstrakcji zębów, badania rentgenowskiego zębów – w 70%;
6) porad z zakresu protetyki, protez dentystycznych, nie częściej niż jeden raz na 5 lat, aparatów ortodontycznych dla dzieci i młodzieży do 18 roku życia i środków pomocniczych – w 50%;
7) zakupu leków na zlecenie lekarza – w 50%;
8) zakupu strzykawek i igieł jednorazowych oraz materiałów opatrunkowych zaleconych przez lekarza – w 100%;
9) zakupu szkieł okularowych (korekcyjnych, szkieł dwuogniskowych, standardowych soczewek kontaktowych) zleconych przez lekarza okulistę lub optyka, nie częściej jednak niż raz na 2 lata i tylko w przypadku zmiany ich mocy – w 50% kosztów zwykłych szkieł korekcyjnych; w przypadku dzieci do 18 roku życia, w razie pogorszenia się wady wzroku, zwrot kosztów szkieł może nastąpić częściej, w zależności od wniosków lekarza.
4. Żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje zwrot kosztów obowiązkowych szczepień ochronnych i badań obowiązkowych zleconych przez Międzynarodową Organizację Zdrowia (WHO) albo miejscową lub krajową służbę zdrowia – w 100%.
5. Zwrot kosztów leczenia nie przysługuje, gdy żołnierz i członkowie rodziny:
1) są uprawnieni do bezpłatnego leczenia w państwie, w którym żołnierz pełni służbę, w tym z tytułu wykupu ubezpieczenia zdrowotnego przez szefa (dyrektora, dowódcę, komendanta) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą;
2) korzystają bez uzasadnionej przyczyny z usług lekarzy i zakładów leczniczych innych niż te, które stosownie do zawartego porozumienia są zobowiązane do leczenia żołnierzy i członków ich rodzin;
3) korzystają bez uzasadnienia z drogich procedur medycznych, mimo dostępu do tańszych procedur medycznych.
6. Zwrot kosztów leczenia następuje w walucie, w jakiej zostały one poniesione. Na wniosek żołnierza zwrot może być dokonany w walucie polskiej.
7. Zlecenia badań i zabiegów oraz zakupów leków i materiałów wymienionych w ust. 3 pkt 1–3 i 7–9 powinny być udokumentowane pisemnie.
8. Żołnierzowi oraz członkom jego rodziny przebywającym z nim w kraju pełnienia służby, którzy są uprawnieni do świadczeń opieki zdrowotnej przysługujących ubezpieczonemu, zgodnie z przepisami o koordynacji, na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki finansującej pełnienie służby za granicą wypłaca różnicę między kosztami leczenia poniesionymi przez żołnierza, do wysokości i na zasadach określonych w ust. 2–4, a kwotą podlegającą zwrotowi, wyliczoną zgodnie z przepisami o koordynacji.
§ 16.[Zwrot kosztów leczenia przekraczających określone kwoty] 1. [12] Żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa i członkom jego rodziny przebywającym z nim za granicą przysługuje, na pisemny, udokumentowany wniosek żołnierza, zwrot kosztów świadczeń, o których mowa w § 15 ust. 2, przekraczających równowartość 1 000 euro, oraz zwrot kosztów za świadczenia, o których mowa w § 15 ust. 3, przekraczających równowartość 200 euro w ciągu miesiąca kalendarzowego – za zgodą Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego lub dyrektora, o którym mowa w § 8 ust. 2 – wydaną w uzgodnieniu z szefem (dyrektorem, dowódcą, komendantem) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą. Nie dotyczy to przypadków, gdy ze względu na stan zdrowia żołnierza lub członka jego rodziny jest konieczna natychmiastowa interwencja lekarska w szpitalu.
2. W przypadku leczenia szpitalnego lub porodu za granicą zwraca się koszt pobytu i leczenia w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym o przeciętnym poziomie kosztów leczenia i standardzie w państwie przyjmującym. Osobiste wydatki chorego ponoszone podczas pobytu w szpitalu nie podlegają zwrotowi.
3. W przypadkach losowych, jeżeli żołnierz nie posiada środków finansowych wystarczających na pokrycie kosztów leczenia, na pisemny, udokumentowany wniosek żołnierza, szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą może wypłacić zaliczkę do wysokości 50% przewidywanych kosztów leczenia.
4. Zwrot kosztów leczenia następuje na podstawie dokumentów potwierdzających wydatkowane środki.
5. Zwrot kosztów, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje w przypadkach, o których mowa w § 15 ust. 5.
§ 17.[Zgoda na pokrycie kosztów przejazdu żołnierza i członków jego rodziny do kraju w celu leczenia szpitalnego] [13] Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego lub dyrektor, o którym mowa w § 8 ust. 2, po zasięgnięciu opinii szefa (dyrektora, dowódcy, komendanta) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą, na pisemny, udokumentowany wniosek żołnierza wyznaczonego do pełnienia służby poza granicami państwa, może wydać zgodę na pokrycie kosztów przejazdu żołnierza i członków jego rodziny do kraju w celu leczenia szpitalnego.
§ 18.[Zwrot kosztów przejazdu z zagranicy do kraju i z powrotem w razie śmierci członka rodziny] 1. Żołnierzowi pełniącemu zawodową służbę wojskową poza granicami państwa przysługuje zwrot kosztów przejazdu z zagranicy do kraju i z powrotem w razie śmierci małżonka, rodzica, rodzeństwa, rodzica małżonka żołnierza, dziecka żołnierza, dziecka przysposobionego, pasierba oraz dziecka przyjętego na utrzymanie i wychowanie na podstawie orzeczenia sądu – na warunkach określonych dla zagranicznych podróży służbowych w przepisach w sprawie należności żołnierzy za podróże i przeniesienia służbowe.
2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również małżonkowi żołnierza.
3. W razie zgonu za granicą żołnierza wyznaczonego lub skierowanego do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa lub członków jego rodziny, koszt przewozu zwłok do miejsca pochowania w kraju pokrywa się z budżetu państwa.
§ 19.[Zwrot kosztów podróży przesiedleniowej oraz przewozu rzeczy osobistego użytku i przedmiotów gospodarstwa domowego] 1. Żołnierz udający się poza granicę państwa w celu objęcia stanowiska służbowego, na które został wyznaczony lub przeniesiony na takie stanowisko za granicą i w związku z tym zmieniający państwo pobytu lub miejscowość w państwie pobytu albo powracający do kraju po zakończeniu tej służby jest uprawniony do otrzymania zwrotu kosztów:
1) podróży przesiedleniowej żołnierza i każdego przenoszącego się z nim członka rodziny, niezależnie od terminu ich faktycznego przesiedlenia, na warunkach określonych dla zagranicznych podróży służbowych w przepisach w sprawie należności żołnierzy za podróże i przeniesienia służbowe;
2) przewozu rzeczy osobistego użytku i przedmiotów gospodarstwa domowego, w granicach określonych w ust. 2.
2. Na pokrycie kosztów związanych z przewozem mienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, żołnierzowi wypłaca się ryczałt w wysokości wynikającej z pomnożenia stawek frachtu Międzynarodowego Stowarzyszenia Przewoźników Lotniczych (IATA), obowiązujących w dniu wypłacania, przez wagę bagażu. Wagę tę określa się, przyjmując 150 kg na żołnierza i 100 kg na każdego przenoszącego się z nim członka rodziny. Ryczałt nie przysługuje, jeżeli istnieje możliwość przewozu mienia transportem służbowym lub gdy przesiedlenie odbyło się samochodem prywatnym, za które żołnierz otrzymał zwrot kosztów według stawki za użycie samochodu prywatnego do celów służbowych, określonej w przepisach w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy.
3. Koszty, o których mowa w ust. 1, pokrywa szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą.
§ 20.[Zwrot kosztów przejazdu z miejsca pełnienia służby do miejsca stałego zamieszkania w kraju na urlop wypoczynkowy] 1. Żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa i członkom jego rodziny, przebywającym z nim za granicą, szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą pokrywa, na pisemny, udokumentowany wniosek żołnierza, koszty przejazdu z miejsca pełnienia służby do miejsca stałego zamieszkania w kraju na urlop wypoczynkowy i z powrotem raz na 2 lata służby, nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy służby za granicą. Koszty przejazdu pokrywa się ponownie po każdych następnych 2 latach służby za granicą, jednak nie w roku, w którym następuje powrót żołnierza do kraju. Koszty przejazdu pokrywa się na warunkach określonych dla zagranicznych podróży służbowych w przepisach w sprawie należności żołnierzy za podróże i przeniesienia służbowe, z zastrzeżeniem, że środek transportu określa szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby.
2. Żołnierzowi nie przysługuje ekwiwalent z tytułu nieskorzystania z uprawnień, o których mowa w ust. 1.
§ 21.[Zwrot kosztów przejazdu do miejsca pełnienia służby i z powrotem do kraju członków rodziny nieprzebywających za granicą] 1. Żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą pokrywa, na pisemny, udokumentowany wniosek żołnierza, w czasie jego służby za granicą, koszty przejazdu do miejsca pełnienia tej służby i z powrotem do kraju członków rodziny, nieprzebywających z nim za granicą – dwukrotnie, nie częściej niż raz na 2 lata – jeżeli członek rodziny żołnierza nie przesiedlał się za granicę do miejsca pełnienia służby żołnierza, na warunkach określonych dla zagranicznych podróży służbowych w przepisach w sprawie należności żołnierzy za podróże i przeniesienia służbowe, z zastrzeżeniem, że środek transportu określa szef (dyrektor, dowódca, komendant) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą.
2. Żołnierzowi nie przysługuje ekwiwalent z tytułu nieskorzystania z uprawnień, o których mowa w ust. 1.
§ 22.[Zwrot kosztów przejazdu i noclegu małżonka towarzyszącego żołnierzowi w podróży służbowej] 1. Żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa Minister Obrony Narodowej, w przypadkach uzasadnionych zwyczajem międzynarodowym, może wyrazić zgodę na pokrycie, ze środków jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą, kosztów przejazdu i noclegu małżonka towarzyszącego żołnierzowi w podróży służbowej.
2. Pokrycie kosztów, o których mowa w ust. 1, następuje na warunkach określonych dla zagranicznych podróży służbowych w przepisach w sprawie należności żołnierzy za podróże i przeniesienia służbowe.
§ 23.[Ryczałt na używanie do celów służbowych samochodu osobowego, motocykla lub motoroweru] 1. [14] Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego lub dyrektor, o którym mowa w § 8 ust. 2, po zasięgnięciu opinii szefa (dyrektora, dowódcy, komendanta) jednostki organizacyjnej finansującej pełnienie służby za granicą, na pisemny wniosek żołnierza wyznaczonego do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, może przyznać ryczałt na używanie do celów służbowych samochodu osobowego, motocykla lub motoroweru będącego w jego posiadaniu.
2. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, jest wypłacany co miesiąc, w wysokości kosztów zakupu do 100 l paliwa, w kraju pełnienia służby. Wysokość ryczałtu ustala się, uwzględniając zakres obowiązków służbowych żołnierza, przy realizacji których konieczne jest użycie pojazdów, o których mowa w ust. 1.
3. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, jest przeznaczony na pokrycie kosztów przejazdów żołnierza w celach służbowych na terenie miejscowości, w której pełni on służbę, oraz podróży służbowych poza tą miejscowością w odległości do 100 km w obie strony łącznie.
4. Żołnierz otrzymujący ryczałt, o którym mowa w ust. 1, nie może korzystać z samochodów służbowych w celu załatwiania spraw służbowych, z wyjątkiem przejazdów przekraczających odległość, o której mowa w ust. 3. W przypadkach gdy używanie do celów służbowych samochodu osobowego, motocykla lub motoroweru posiadanego przez żołnierza byłoby niezgodne ze zwyczajem międzynarodowym lub spowodowałoby niewykonanie zadań służbowych, przełożony narodowy może wyrazić zgodę na doraźne użycie samochodu służbowego.
5. Kwotę ryczałtu, o którym mowa w ust. 1, zmniejsza się o jedną dwudziestą drugą za każdy dzień roboczy nieobecności żołnierza w miejscu pełnienia służby.
§ 24.[Uprawnienia przysługujące żołnierzom skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa] Żołnierze skierowani do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa mają prawo do:
1) bezpłatnego zakwaterowania i wyżywienia;
2) umundurowania, wyekwipowania i uzbrojenia;
3) bezpłatnych badań lekarskich i psychologicznych;
4) bezpłatnych świadczeń zdrowotnych oraz bezpłatnego zaopatrzenia w leki i artykuły sanitarne, a także szczepień ochronnych;
5) bezpłatnego przewozu:
a) z kraju do rejonu działania i z powrotem, w związku z rozpoczęciem i zakończeniem pełnienia służby poza granicami państwa, z wyjątkiem powrotu związanego z wcześniejszym zakończeniem pełnienia służby z przyczyn, o których mowa w § 10 ust. 2 pkt 2 i 3,
b) z rejonu działania do kraju i z powrotem w razie śmierci członków rodziny, o których mowa w § 18 ust. 1;
6) urlopu zdrowotnego po powrocie do kraju, po zakończeniu pełnienia służby poza granicami państwa.
§ 25.[Bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie dla żołnierzy skierowanych do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa] Bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie dla żołnierzy, o których mowa w § 24, przysługują:
1) przed wyjazdem, w czasie pobytu w jednostce wojskowej przygotowującej do służby poza granicami państwa, od dnia rozpoczęcia przygotowania poza rejonem stacjonowania jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, do dnia przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej „granicą”;
2) w czasie pełnienia służby, od dnia przekroczenia granicy do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej;
3) po powrocie do kraju, od dnia przekroczenia granicy w drodze powrotnej do dnia skierowania na urlop zdrowotny, o którym mowa w § 24 pkt 6.
§ 26.[Świadczenia zdrowotne oraz zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne] Świadczenia zdrowotne oraz zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne przysługują żołnierzom, o których mowa w § 24, w obszarze działania jednostki wojskowej poza granicami państwa oraz w czasie przewozu tam i z powrotem, od dnia przekroczenia granicy do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej.
§ 27.[Urlop zdrowotny] 1. Urlop zdrowotny, o którym mowa w § 24 pkt 6, przysługuje w wymiarze jednego dnia, za każde rozpoczęte 10 dni pełnienia służby poza granicami państwa. Urlopu tego udziela się po powrocie do kraju w związku z zakończeniem pełnienia służby poza granicami państwa, bezpośrednio przed wyznaczonym terminem stawienia się w jednostce wojskowej, w której żołnierz pełni służbę.
2. Wymiar urlopu zdrowotnego nie może przekroczyć 30 dni kalendarzowych.
§ 28.[Świadczenia przysługujące obserwatorowi wojskowemu w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych] 1. Żołnierz skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 3, ma prawo do świadczeń wymienionych w § 24, z wyjątkiem świadczenia, o którym mowa w § 24 pkt 5 lit. b.
2. Świadczenia, o których mowa w § 24 pkt 1, przysługują żołnierzowi wymienionemu w ust. 1 w czasie pobytu w jednostce wojskowej przygotowującej go do służby poza granicami państwa od dnia rozpoczęcia przygotowania poza rejonem stacjonowania jednostki wojskowej, w której pełni służbę, do dnia przekroczenia granicy oraz, po powrocie do kraju, od dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej do dnia skierowania na urlop określony w § 24 pkt 6.
3. Do żołnierza, o którym mowa w ust. 1, przepisy § 27 stosuje się odpowiednio.
§ 29.[Świadczenia odszkodowawcze oraz świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin] Żołnierzowi, z wyjątkiem pełniącego służbę na podstawie umowy zawartej między nim a organizacją międzynarodową, przysługują:
1) świadczenia odszkodowawcze, w razie wypadku lub choroby pozostającej w związku ze służbą wojskową poza granicami państwa, oraz odszkodowanie za przedmioty osobistego użytku utracone, całkowicie zniszczone lub uszkodzone wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą wojskową, na podstawie ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 83, poz. 760 i Nr 179, poz. 1750),
2) świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 i Nr 121, poz. 1264)
– jeżeli zdarzenie powodujące prawo do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia służby poza granicami państwa.
§ 30.[Ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków] 1. Żołnierzowi:
1) skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa,
2) uczestniczącemu w akcjach ratowniczych, poszukiwawczych, humanitarnych i antyterrorystycznych,
3) skierowanemu na szkolenia i ćwiczenia wojskowe
– przysługuje, na koszt Ministra Obrony Narodowej, ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków zaistniałych w czasie pełnienia służby poza granicami państwa, wskutek których nastąpiło uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć żołnierza.
2. Zakres i sumę ubezpieczenia, o których mowa w ust. 1, określa umowa ubezpieczenia zawarta między Ministrem Obrony Narodowej a zakładem ubezpieczeń, z tym że suma ubezpieczenia nie może być niższa niż świadczenie, o którym mowa w § 29 pkt 1.
§ 31.[Zachowanie uprawnień i świadczeń] 1. W czasie pełnienia służby poza granicami państwa żołnierz zachowuje wszystkie uprawnienia i świadczenia, z zastrzeżeniem ust. 2, jakie przysługują na podstawie przepisów obowiązujących wobec żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w kraju, z uwzględnieniem powstałych w tym czasie zmian mających wpływ na te uprawnienia.
2. Żołnierzowi pełniącemu służbę poza granicami państwa nie przysługują świadczenia określone w art. 68 ust. 1 i 3 ustawy.
§ 32.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2004 r.1)
|
|
1) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2000 r. w sprawie pełnienia służby wojskowej przez żołnierzy zawodowych poza granicami państwa (Dz. U. Nr 115, poz. 1197, z 2001 r. Nr 5, poz. 51, z 2002 r. Nr 241, poz. 2078 oraz z 2003 r. Nr 204, poz. 1978 i Nr 223, poz. 2222), które utraci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
[1] § 3 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[2] § 4 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[3] § 5 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[4] § 5 ust. 3 uchylony przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[5] § 5 ust. 4 uchylony przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[6] § 8 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[7] § 9 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[8] § 10 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[9] § 10 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[10] § 13 ust. 10 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[11] § 14 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[12] § 16 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[13] § 17 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
[14] § 23 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 marca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 313). Zmiana weszła w życie 12 kwietnia 2008 r.
