Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 stycznia 2012 r., sygn. III SA/Gl 486/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Protokolant St. sekr. sądowy Beata Mahlhofer, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2012 r. przy udziale - sprawy ze skargi "A" sp. z o. o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. z [...] r. nr [...] odmawiającą "A" sp. z o.o. z siedzibą w S. zwrotu akcyzy z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej samochodów osobowych marki [...].

Podstawę prawną powołano art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej jako O.p.) oraz art. 107 ust. 1 do 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 ze zm.).

W uzasadnieniu organ przedstawił następujący stan faktyczny:

Wnioskiem z dnia [...] r., skorygowanego [...] r. "A" Sp. z o. o. z wystąpiła o zwrot akcyzy od samochodów osobowych o nr nadwozia [...] i [...], załączając do niego: oryginał faktury VAT zakupu samochodu osobowego z wykazaną kwotą akcyzy i fakturę VAT UE sprzedaży. Jednocześnie dołączyła oświadczenie z dnia [...] r., dotyczące wywozu przedmiotowych samochodów, informując, że dokonała dostawy wewnątrzwspólnotowej w dniach [...] ; potwierdzeniem odbioru samochodu przez klienta - Firmę "C" w M. - są dokumenty: FV UE [...] i [...], na których widnieje sposób zapłaty - przelew; wywozu samochodu osobowego dokonano na zlecenie i koszt w/w firmy niemieckiej.

W konsekwencji Naczelnik Urzędu Celnego w B., po rozpatrzeniu wniosku "A" Sp. z o. o., decyzją z dnia [...] r. Nr [...] odmówił uznania zasadności zwrotu akcyzy stwierdzając, iż wnioskodawca nie dopełnił wymogów określonych prawem, aby móc skorzystać z przysługującego uprawnienia do zwrotu akcyzy zapłaconej na terytorium kraju od dokonanej odsprzedaży samochodów osobowych w związku z ich dostawą wewnątrzwspólnotową, gdyż w chwili wywozu samochodów poza granicę Polski nie posiadał już prawa do rozporządzania samochodami jako właściciel i nie on dokonywał dostawy wewnątrzwspólnotowej (przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego), niezarejestrowanych wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym samochodów osobowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju oraz dostawa ta nie była także realizowana w jego imieniu. Organ I instancji w uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia powołał się na treść pisma wnioskodawcy z dnia [...] r., z którego wynika, że to na zlecenie klienta Spółki firma transportowa "B" dokonała przewozu samochodu z Polski do Niemiec oraz na jego koszt. Faktury sprzedaży pojazdów nr [...] i [...] z dni [...] r. sporządzone w S. zostały podpisane i opieczętowane przez kontrahenta. Natomiast wywozu samochodów osobowych będących przedmiotem wniosku o zwrot akcyzy dokonał na własny koszt klient Spółki. Poza tym zaakcentowano, że wnioskodawca pomimo wezwań nie przedłożył żadnych wiarygodnych dowodów, które by zmieniały powyższą argumentację, a także nie przedstawił innych dowodów np. korespondencji handlowej, dokumentów dotyczących ubezpieczenia lub frachtu, dokumentów potwierdzających zapłatę za wykonaną dostawę wewnątrzwspólnotową zgodnych z przepisami art. 107 ust 3 ustawy o podatku akcyzowym i § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009r. w sprawie zwrotu akcyzy od samochodu osobowego (Dz. U. z 2009r. Nr 32, poz. 246), które by potwierdzały wykonanie przez niego dostawy wewnątrzwspólnotowej pojazdu.