Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. III SA/Wa 659/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Golec, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Golat, Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (sprawozdawca), Protokolant specjalista Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 listopada 2011 r. sprawy ze skargi P. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj, czerwiec, październik i grudzień 2005 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. (dalej: Dyrektor UKS, organ podatkowy I instancji) decyzją z [...] września 2010 r. określił Skarzącemu - P. F. prawidłową kwotę zobowiązań w podatku od towarów i usług za maj, czerwiec, październik i grudzień 2005 r.

Opierając się na wynikach przeprowadzonego postępowania kontrolnego organ ustalił, że Skarżący w okresach objętych kontrolą w rejestrach zakupu VAT i w deklaracjach podatkowych VAT - 7 odliczył podatek naliczony z faktur VAT, na których jako sprzedawcy usług figurują firmy: “B." B. S. R. oraz I.., P. "R." R. S., U. "M.". Na podstawie przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego Dyrektor UKS stwierdził, iż faktury VAT wystawione na rzecz przedsiębiorstwa Skarzącego "Doradztwo Inwestycyjne" przez ww. firmy nie odzwierciedlają stanu faktycznego i przedstawiają usługi, które w rzeczywistości nie zostały wykonane. Żaden z właścicieli ww. firm nie posiadał wykształcenia, ani wiedzy umożliwiającej wykonywanie koncepcji architektonicznych i urbanistycznych. Ponadto sami właściciele tych firm przesłuchiwani jako świadkowie zeznali, iż nie wykonywali takiego rodzaju usług, a jedynie wypisywali faktury (B. S., R. S.) lub wręcz twierdzili, że nie wypisywali faktur (J. G.). Rzekome wydatki poniesione przez Doradztwo Inwestycyjne na opłatę faktur wystawionych przez ww. firmy były zwracane Skarżącemu bezpośrednio po dokonaniu przelewu, o czym świadczą zeznania R. S. i B. S. oraz pracownicy banku dokonującej wypłat gotówkowych na rzecz właścicieli ww. firm. W ocenie organu niewiarygodne są także rozliczenia gotówkowe z ww firmami, gdyż świadkowie zeznali że żadnej gotówki nie otrzymywali, a Skarżący nie posiada żadnych dokumentów potwierdzających przekazanie pieniędzy swoim dostawcom. Ponadto organ wskazał, iż wymienione firmy wystawiały faktury VAT nie będąc zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. Osoby będące właścicielami, bądź wspólnikami ww. firm potwierdziły, iż w 2005r. nie prowadziły działalności gospodarczej i nie deklarowały żadnego dochodu z tego tytułu, ani nie składały deklaracji VAT - 7. Z analizy historii rachunków "B." B. S. i P.B.U. "R." R. S. wynika, iż jedynymi zasileniami ww. rachunków były przelewy od firmy Skarżącego, co - w ocenie organu - jednoznacznie potwierdza, iż nie prowadziły one działalności gospodarczej, a jedynie wystawiały fikcyjne faktury, których uwiarygodnieniem miały być dokonane przelewy. W związku z powyższym organ stwierdził, że zafakturowane usługi przez ww. firmy nigdy nie zostały wykonane. Ponadto organ wskazał, iż w przypadku firmy "M." s.c. zarówno Skarzący jak i wspólnik spółki nie przedłożyli faktur stanowiących podstawę odliczenia podatku od towarów i usług w 2005 r. Zatem w świetle powyższych ustaleń oraz mając na uwadze brzmienie art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a i art. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535, ze zm.) - dalej: “u.p.t.u." oraz § 14 ust. 2 pkt 4 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 97, poz. 970, ze zm.) - dalej: “rozporządzenie z 27 kwietnia 2004r." organ I instancji stwierdził zawyżenie kwoty podatku naliczonego do odliczenia wykazanego w deklaracjach VAT-7 za maj 2005r. o kwotę 14.300 zł, za czerwiec 2005 r. o kwotę 84.260 zł, październik 2005 r. o kwotę 5.500 zł i za grudzień 2005 r. o kwotę 60.500 zł.