Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Wa 1525/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński Sędziowie WSA Teresa Zyglewska Sławomir Antoniuk (spr.) Protokolant specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej bojowej i gazowej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] maja 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999r. o broni i amunicji (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] cofającą D. S. pozwolenie na broń palną bojową i gazową.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Komendant Główny Policji podniósł, że [...] Komendant Wojewódzki Policji w [...] decyzją z dnia [...] marca 2011 r. cofnął D. S. pozwolenie na broń palną bojową i gazową w związku z uzyskaniem informacji o toczącym się przeciwko niemu postępowaniu karnym o przestępstwa przeciwko mieniu. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji. Uznał zatem, iż w przypadku strony zachodzi uzasadniona obawa, że może ona użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego.

W odwołaniu od decyzji z dnia [...] marca 2011 r. D. S. wniósł o jej uchylenie. Wymieniony zarzucił organowi I instancji błąd w ustaleniach faktycznych oraz wadliwą wykładnię art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji. Wskazał, iż w prowadzonym postępowaniu organ nie wykazał żadnego związku przyczynowego pomiędzy zarzutem popełnienia przez niego czynu z art. 286 § 1 k.k., a uzasadnioną obawą użycia przez niego broni w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa i porządku publicznego. Powołał się na zasadę domniemania niewinności. Podniósł, iż niedopuszczalne jest cofnięcie pozwolenia na broń wyłącznie na podstawie ustalenia, iż toczy się postępowanie karne o przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu i mieniu. Organ w takiej sytuacji zobligowany jest do wykazania uzasadnionej obawy na podstawie należycie przeprowadzonego postępowania administracyjnego, w trakcie którego winien ustalić istnienie takich okoliczności faktycznych popełnienia czynu (np. toczy się postępowanie karne o popełnienie przestępstwa z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej, z użyciem broni), bądź takich cech osobowych sprawcy czy też nagannego dotychczasowego postępowania tej osoby, które uzasadnią ocenę organu, iż osoba ta może użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa i porządku publicznego. Podkreślił, iż posiada bardzo dobą opinię w miejscu zamieszkania.