Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 6 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Ol 890/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi Z.R., W.G., S.Z., H.R., Z.R. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odszkodowania za działki 1. uchyla zaskarżoną decyzje oraz utrzymaną nią w mocy decyzje organu pierwszej instancji; 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Wojewody solidarnie na rzecz skarżących kwotę 3.803 zł (trzy tysiące osiemset trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]", Nr "[...]", Starosta "[...]" ustalił odszkodowanie w wysokości "[...]" zł za działki oznaczone w ewidencji gruntów obrębu "[...]" numerami "[...]", "[...]" i "[...]" o łącznej powierzchni "[...]" ha, posiadające KW nr "[...]", które przeszły z mocy prawa na własność Gminy "[...]", na podstawie ostatecznej decyzji Wójta Gminy "[...]" z dnia "[...]", znak: "[...]", o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości na rzecz: Z. R. - w udziale "[...]", W. A. G. - w udziale "[...]", S. Z. - w udziale "[...]", H. E. R. - w udziale "[...]" oraz Z. R. R. - w udziale "[...]". Do wypłaty odszkodowania zobowiązał Wójta Gminy "[...]". Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podał art. 129 ust. 5 pkt 1, art. 130, art. 132 ust. 1a i 2, art. 134 w zw. z art. 98 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm., dalej jako: o g.n.).

W uzasadnieniu wskazał, że w wyniku podziału nieruchomości stanowiącej własność A. i Z. R. (następnie spadkobierców po A. R.), położonej w obrębie "[...]", oznaczonej numerem działek "[...]" i "[...]", wydzielone zostały między innymi działki oznaczone numerami "[...]", "[...]" i "[...]" o łącznej pow. "[...]", z przeznaczeniem na poszerzenie istniejącej drogi gminnej. Podział został zatwierdzony ostateczną decyzją Wójta Gminy "[...]" z dnia "[...]", jako zgodny z ustaleniami zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miejscowości "[...]", zatwierdzonego uchwałą Nr "[...]" Rady Gminy z dnia "[...]". Na podstawie powyższej decyzji w Sądzie Rejonowym urządzona została dla powyższej nieruchomości księga wieczysta KW "[...]" z wpisem własności na rzecz Gminy "[...]". Podał, iż zgodnie z treścią art. 98 ust. 3 o g.n. za działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem, a właściwym organem. Wobec braku porozumienia stron, podstawą wydania orzeczenia w sprawie wysokości odszkodowania jest wartość rynkowa nieruchomości, ustalona po uprzednim uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego. Wysokość odszkodowania, zgodnie z art. 130 o g.n., ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o podziale oraz jej wartości w dniu wydania decyzji o odszkodowaniu. Podniósł, iż w dniu "[...]" złożono operat szacunkowy z określenia wartości rynkowej niezabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w "[...]", który został zakwestionowany przez Z. R. poprzez wskazanie braku wyceny wartości żywopłotu oraz istniejącego ogrodzenia. Aneksem z dnia "[...]" rzeczoznawca uzupełnił wycenę o brakujące elementy i ustalił ostateczną wartość nieruchomości na kwotę "[...]". W ponownie przeprowadzonym postępowaniu wyjaśniającym rzeczoznawca majątkowy dokonał ponownej analizy wyceny żywopłotu. W opinii z dnia "[...]" uzupełnił wcześniejszą wycenę żywopłotu z dnia "[...]" ustalając ostatecznie wartość żywopłotu na kwotę "[...]". Pozostałe składniki odszkodowania tj. wartość gruntu w kwocie "[...]" oraz wartość ogrodzenia w kwocie "[...]" pozostały bez zmiany. Z. R. nie zaaprobował przyjętego przez rzeczoznawcę, w oparciu o § 36 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zasad wyceny i sporządzania operatu szacunkowego, sposobu wyceny wskazując, że odpowiednia cena gruntów wydzielonych pod drogi publiczne powinna odpowiadać wartości gruntów, z których zostały wydzielone, czyli z zastosowaniem § 36 ust. 2 pkt 1 powyższego rozporządzenia.