Wyrok WSA w Lublinie z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. III SA/Lu 652/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski (sprawozdawca), Sędziowie SO del. Robert Hałabis,, WSA Ewa Ibrom, Protokolant Starszy referent Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 8 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi Samodzielnego Publicznego Wojewódzkiego Szpitala Psychiatrycznego w R. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w L. z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie nakazu umieszczenia pracownika w ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze oddala skargę

Uzasadnienie

Nakazem z dnia 18 lipca 2011 r., Inspektor Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy nakazał Samodzielnemu Publicznemu Wojewódzkiemu Szpitalowi Psychiatrycznemu umieszczenie pracownika - S. B. w ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237, poz. 1656, ze zm.).

Po rozpatrzeniu odwołania Szpitala, Okręgowy Inspektor Pracy decyzją z dnia 30 sierpnia 2011 r., utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy przedstawił następujący stan sprawy:

Pracownica, której dotyczy decyzja zatrudniona jest na stanowisku salowej, w pełnym wymiarze czasu pracy, w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym dla Psychicznie Chorych Samodzielnego Publicznego Wojewódzkiego Szpitala Psychiatrycznego.

W trakcie przeprowadzonej w Szpitalu kontroli sposobu realizacji przez pracodawcę obowiązków wynikających z ustawy o emeryturach pomostowych ustalono, że Oddziały I-V, na których są zatrudniani salowi, salowe i sanitariusze, są oddziałami szpitalnymi. Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla Psychicznie Chorych realizuje zadania tożsame z zadaniami oddziałów szpitalnych. Nazwa tej komórki organizacyjnej wynika z faktu, iż jest on przeznaczony dla pacjentów, u których stwierdzono .przewlekłość choroby i nie rokują powrotu do społeczeństwa. Są to pacjenci psychicznie chorzy, którzy wymagają ciągłej opieki pielęgniarskiej i lekarskiej.