Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 listopada 2011 r., sygn. III SA/Wa 788/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędziowie Sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2011 r. sprawy ze skargi A. GmbH z siedzibą w Niemczech na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy naliczenia i wypłaty odsetek z tytułu nieterminowego dokonania zwrotu w podatku od towarów i usług za okres od września 2005 r. do grudnia 2005 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz A. GmbH z siedzibą w Niemczech kwotę 757 zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

W dniu 9 czerwca 2010 r., A. GmbH z siedzibą w Niemczech (dalej "Strona", "Skarżąca" lub "Spółka"), złożyła do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. wniosek o wypłatę niezwróconej kwoty podatku od towarów i usług oraz oprocentowania od nieterminowego zwrotu podatku za okres od września do grudnia 2005 r.

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. odmówił wypłaty niezwróconej kwoty podatku od towarów i usług oraz oprocentowania od nieterminowego zwrotu podatku za okres od września do grudnia 2005 r.

Strona złożyła odwołanie od w/w decyzji, wnosząc o jej uchylenie i wypłatę należnych odsetek. Decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. zarzuciła naruszenie przepisów: art. 87 ust. 2 i ust. 7 ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.; dalej "ustawa o VAT") w związku z art. 78 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60, z późn. zm.; dalej "ustawa Ord. pod.") i w związku z art. 2 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także w związku z art. 18 i art. 56 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz w związku z art. 12 (dawniej art. 6) i art. 49 (dawniej art. 59) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz w związku z akapitem piątym preambuły Ósmej Dyrektywy Rady z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju (79/1072/EWG; dalej "Ósma Dyrektywa"); art. 18 i art. 56 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz art. 12 (dawniej art. 6) i art. 49 (dawniej art. 59) Traktatu ustanawiającego WE poprzez ograniczenie swobody przepływu usług w wyniku działań dyskryminujących podmiot zagraniczny uprawniony do zwrotu podatku od towarów i usług względem podatników krajowych; art. 7 ust. 4 Ósmej Dyrektywy VAT poprzez odmienne traktowanie podmiotów uprawnionych do zwrotu podatku VAT w zależności od Państwa Członkowskiego, na którego terytorium mają oni siedzibę. W uzasadnieniu odwołania Strona stwierdziła, że dokonana przez Naczelnika interpretacja przepisów powołanych ustaw, jakkolwiek znajdująca pozorne oparcie w ich literalnym brzmieniu, jest niezgodna z zasadami wykładni systemowej i celowościowej.