Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 listopada 2011 r., sygn. V SA/Wa 1871/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Piotr Piszczek, Sędzia WSA - Beata Krajewska (spr.), Sędzia WSA - Joanna Zabłocka, Protokolant - st. sekr. sąd. Agnieszka Groszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2011 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. w C. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia ... lipca 2011 r., nr ... w przedmiocie odmowy wydania zaświadczeń o pomocy de minimis; 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz P. Sp. z o.o. w C. kwotę ... zł (... złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia ... kwietnia 2011 r. nr ... Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych odmówił wydania zaświadczenia o pomocy de minimis na wydatki poniesione w dniach ....01.2007 r. oraz ....03. 2007 r. na łączną kwotę ... zł, tj. . euro.

Przedmiotem rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji był wniosek P. Sp. z o.o. w C. z ... listopada 2009 r. o wydanie zaświadczenia o pomocy de minimis. W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, iż podstawą zakwalifikowania pomocy jako pomocy de minimis jest źródło sfinansowania wydatku, a nie cel na jaki zostały wydatkowane środki. Środki z konta obrotowego pracodawcy są jego własnymi środkami, natomiast zgromadzone na rachunku ZFRON są środkami publicznymi dlatego wydatki finansowane ze środków pracodawcy nie stanowią pomocy publicznej, nawet wtedy, gdy wszystkie rachunki pozostają w posiadaniu jednego przedsiębiorcy i gdy cel wydatkowania własnych środków przedsiębiorcy jest zgodny z przepisami rozporządzenia w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Organ wyjaśnił ponadto, iż środki ZFRON są środkami "znaczonymi", których pracodawca jest dysponentem zgodnie z art. 33 ust. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Pracodawca dysponuje tymi środkami na zasadach ściśle określonych w art. 33 ww. ustawy. Ich status nie jest tożsamy ze środkami własnymi pracodawcy. "Refundacja" polegałaby na "przekwalifikowaniu" środków ZFRON na środki własne. Taka operacja nie jest przewidziana w katalogu sposobów przeznaczania tych środków, a więc skutkuje powstaniem obowiązku zwrotu i wpłaty, o których mowa w art. 33 ust. 4a pkt 1 i 2 ustawy o rehabilitacji (...). Jednocześnie w sytuacji gdy pracodawca wydatkował środki obrotowe zamiast środków pochodzących z nadwyżki dofinansowania do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego, o której mowa w art. 26a ust. 5 pkt 2 ustawy o rehabilitacji (...) - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., to ani Fundusz ani żaden inny organ publiczny nie jest właściwy do wydania zaświadczenia de minimis, gdyż wydatek ten nie został dokonany ze środków publicznych, lecz prywatnych.