Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 listopada 2011 r., sygn. II SA/Wa 1454/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński (spr.), Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Andrzej Góraj, Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2011 r. sprawy ze skargi S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego: 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy O. z dnia [...] marca 2011 r.; 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Działający na podstawie stosownych przepisów, w imieniu Wójta O., Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w O. decyzją z dnia [...] marca 2011 r. odmówił S. K. przyznania dodatku mieszkaniowego. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, odmawiając przyznania dodatku mieszkaniowego kierowano się rażącą dysproporcją między niskimi dochodami wykazanymi w złożonej deklaracji, tj: 182 zł miesięcznie, a opłatami ponoszonymi na mieszkanie w wysokości: 578,28 zł miesięcznie. Organ ustalił, że małżonka zainteresowanego jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, skarżący nie posiada żadnych dóbr oraz zasobów materialnych, nie pracuje (z informacji Powiatowego Urzędu Pracy wynika, że został wyrejstrowany z dniem 15 sierpnia 2010 r. z powodu odmówienia bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji pracy), potrzeby bytowe rodziny oraz miesięczne opłaty związane z utrzymaniem mieszkania ponoszą rodzice obojga małżonków. Organ wskazał, że brak jest w oświadczeniu zainteresowanego wysokości deklarownej przez rodziców pomocy, która zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych stanowi przychód rodziny ubiegającej się o dodatek mieszkaniowy oraz podniósł, iż mimo trudnej sytuacji wykazanej w deklaracji, rodzina nie ubiegała się i nie korzysta ze świadczeń z pomocy społecznej.