Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. III SA/Wa 266/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędzia WSA Beata Sobocha, Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2011 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Prokuratury Rejonowej W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2010 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] marca 2010 r. Prezydent Miasta W. ("Prezydent Miasta"), ustalił Podatnikom - M. C. i R. C. (uczestnicy postępowania) wysokość podatku od nieruchomości na 2010 r. w kwocie 305 zł, za przedmiot opodatkowania uznając budynki mieszkalne, grunty pozostałe oraz budynek pozostały (garaż), położone w W. przy ul. O. [...].

Wyjaśnił, że wysokość podatku ustalono w oparciu o posiadane przez organ podatkowy dokumenty, "np. akt notarialny, informacja o nieruchomościach i obiektach budowlanych oraz danych z ewidencji budynków i gruntów".

W odwołaniu od tej decyzji R.C. wniósł o jej uchylenie i ponowne naliczenie podatku od garażu podziemnego, zgodnie z klasyfikacją obowiązującą w latach poprzednich, tj. jak opłata dla budynku mieszkalnego.

Podniósł, że dotychczas do ustalenia należnej kwoty podatku od miejsca garażowego stosowano stawkę właściwą dla budynku mieszkalnego, ponieważ miejsce garażowe usytuowane jest w takim właśnie budynku, a jego powierzchnia nie przekracza połowy powierzchni budynku mieszkalnego. Skoro nie zmieniły się w przepisy prawa w tej materii, nieruchomość która przed 2010 r. zdaniem organu podatkowego była budynkiem mieszkalnym, w roku 2010 nie mogła nagle stać się nieruchomością kwalifikowaną jako "nieruchomości pozostałe". Zmianę taką wprowadzić może tylko ustawodawca.