Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 listopada 2011 r., sygn. VIII SA/Wa 76/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Sędziowie Sędzia WSA Artur Kot /sprawozdawca/, Sędzia WSA Cezary Kosterna, Protokolant referent Justyna Kapusta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2011 r. sprawy ze skargi B. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 i 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżoną decyzją z [...] listopada 2010 r., po rozpatrzeniu odwołania B. B. (dalej: "skarżąca"), Dyrektor Izby Skarbowej w W. (dalej: "organ odwoławczy" lub "Dyrektor IS") utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. (dalej: "Dyrektor UKS" lub "organ I instancji") z [...] czerwca 2010 r. Przedmiotem decyzji było określenie skarżącej za poszczególne miesiące lat 2005 - 2006 zobowiązania w podatku od towarów i usług (I, III, V - VI, VIII - X/ 2005 r.; I, III, V/2006 r.) oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym (IV/2005 r.; II, IV/2006 r.) do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy. Jako podstawę materialnoprawną decyzji Dyrektor IS powołał art. 86 ust. 1 - 2 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: "ustawa o VAT"), a także § 14 ust. 2 pkt 4 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z 24 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.; dalej: "rozporządzenie").

1.2. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy przedstawił przebieg postępowania w sprawie i powołał się na ustalenia faktyczne dokonane przez organ I instancji po przeprowadzeniu kontroli podatkowej. Z ustaleń tych wynika, że skarżąca bezpodstawnie odliczała podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez E. D. (PHU [...] z siedzibą w R.) i [...] Sp. z o. o. z siedzibą w Ż.. Faktury te dotyczyły rzekomego obrotu olejem napędowym. Zdaniem organów podatkowych, ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że faktury wystawione przez E. D. (jej męża) nie odzwierciedlają rzeczywistości z przyczyn przedmiotowych. Faktycznie skarżącej dostarczany był bowiem olej opałowy lub inny niepełnowartościowy produkt ropopochodny, a nie olej napędowy, jak wynika z treści tych faktur. Organy powołały się przy tym na dowody z postępowania karnego ([...], dawniej [...]) prowadzonego pod nadzorem Prokuratury Okręgowej w R.. Z dowodów tych wynika, że na terenie województw [...] i [...] działała zorganizowana grupa przestępcza pod kierownictwem M. i A. G., zajmująca się nielegalnym obrotem paliwami oraz wystawianiem nierzetelnych i (lub) fikcyjnych faktur, legalizujących ten obrót. A. G., działając w porozumieniu z M. D., zarejestrowali na nazwisko żony tego ostatniego przedsiębiorstwo (PHU [...] z siedzibą w R.), które kupowało z nieznanych źródeł wyroby (komponenty) ropopochodne oraz olej opałowy, które to towary były następnie sprzedawane za pośrednictwem tego przedsiębiorstwa (E. D.) jako olej napędowy. Organy przedstawiły mechanizm działania zorganizowanej grupy przestępczej, powołując się na dowody ze źródeł osobowych przeprowadzone w trakcie postępowania karnego i w trakcie postępowania podatkowego (zob. s. [...] - [...] zaskarżonej decyzji). Organ odwoławczy zauważył, że ustalenia faktyczne w tym zakresie nie były kwestionowane przez skarżącą w trakcie postępowania podatkowego.