Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. I SA/Kr 153/11

Sygn. akt I SA/Kr 153/11 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 9 listopada 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Beata Cieloch, Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędzia: WSA Bogusław Wolas(spr.), Protokolant: Sylwia Piwowarska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2011 r., sprawy ze skarg A.M., na decyzje Dyrektora Izby Celnej, z dnia 12 stycznia 2010r. nr [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],, w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące: styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień 2003r. - skargi oddala -

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia 12 listopada 2010 r Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w sprawie określenia A.M. zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiące od stycznia do grudnia 2003 r

Ustalono przy tym, że w wyniku postępowania kontrolnego organ pierwszej instancji, w oparciu o zestawienia faktur oraz paragonów z kasy fiskalnej stwierdził, że A.M. w 2003 r działając pod firmą "A", sprzedała olej napędowy, od którego nie zapłacono podatku akcyzowego. W związku z tym ciążył na niej obowiązek podatkowy w akcyzie, na podstawie art. 35 ust. l pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Z tego względu wydano za poszczególne miesiące decyzje określające wysokość zobowiązania podatkowego.

W odwołaniach podatniczka zarzuciła, że Organ pierwszej instancji wydając decyzję nie uwzględnił, iż zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu ( bowiem nie zachodzą przesłanki powodujące zawieszenie lub przerwanie biegu terminu przedawnienia ) co powinno skutkować umorzeniem postępowania.

Ponadto zarzuciła naruszenie § 12 ust. l pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego ( Dz. U. Nr 27, poz. 269 ze zm.), przez pozbawienie prawa do zwolnienia od podatku akcyzowego bez uprzedniego udowodnienia faktu sprzedaży paliwa bez zapłaconej akcyzy , a także naruszenie art. 121, 122 oraz art. 187 Ordynacji podatkowej poprzez zaniechanie czynności procesowych zmierzających do zebrania pełnego materiału dowodowego, oraz przyjęcie przez ten organ założenia, że ciężar dowodowy w tym przypadku ciąży na podatniku.